Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

17 Ekim 2016 ayrılıktan ve vedalardan konuşulan son programın tarihi. Konuşma “Ayrılığı sanat haline getirmek mümkün mü?” sorusuyla başlıyor. Ephraim Kishon’un "Tarla Kuşuydu Juliet” oyununda Shakespeare’in yazdığı ölümsüz aşk hikayesini kahramanlarının bir evlilik parodisine, bulvar komedisine çevirmeleri sürpriz sonları konuşmaya yol açıyor. Bir küçük döküm ile programdan sayılar veren programcılar çeşitli itiraflarda da bulunuyorlar.

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

10 Ekim 2016 tarihli programda bir önceki haftadan devamla kendisi büyük bir melankolik olan Goethe’nin "Werther'in Acıları" adlı eserinin “en büyük aşk romanlarından biri” olarak tanımlanmasıyla başlayıp oradan Murakami’nin “Bağımsız Organ Öyküsü” ne, Stephan Zweig’ın Amok Koşucusu”’undan, hiç akla gelmeyecek biri isime Evliya Çelebi’ye tutku ve obsesyon anlatılıyor 1960'larda ortaya çıkan vücut sanatı akımının önemli temsilcisi Marina Abramović’in “ölümüne sanatı” ve Ulay’la fırtınalı aşkı ile konu bir sonraki programa bağlanıyor.

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

3 Ekim 2016’da bir önceki programı sürdürüyoruz. Mizaç olan melankolinin depresyondan farkı. sanat eserlerinde bu ayrımın nasıl ortaya çıktığı, hüzünlü Pierrot (Palyaço) tipinin Paul Klee, Max Beckmann, Picasso’da nasıl anlatıldığı ile gelişen sohbet ressam Edward Hopper’a, Türk ressamların eserlerine geliyor. Elbette konu melankoli olunca Lars von Trier’in “Depresyon Üçlemesi”nin ikinci filmi olan “Melancholia”den söz etmemek olmaz. Büyük bir melankolik olan Goethe’nin Genç Werther’in Acıları ile sonlanıyor

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

26 Eylül 2016 tarihli programda melankoli ve sanattan konuşulmaya başlanıyor. İki program boyunca insanın tarih boyunca melankoliyi nasıl gördüğü ve sanata nasıl yansıttığı ele alınıyor. Serol Teber’in “Melankoli: Normal bir Anomali” kitabı, Homeros’un melankolik kişilikleri, Albrecht Dürer’in Melencolia I adlı gravürü konuşuluyor. Bu bölümde psikiyatrist, yazar Serol Teber’in Türk edebiyatının “başkalarından başka şairi, Türkiye toplumunun ilk entelektüel sanatçısı” olarak tanımladığı Tevfik Fikret’in melankolisini ve inzivalarını anlattığı psiko-biyografik kitabı “Aşiyan’daki Kahin” de var, Edvard Munch da…

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

19 Eylül 2016 günü yapılan bu sohbet aslında iki önceki programın devamı. Yine edebiyat kuramcısı, akademisyen Burcu Alkan programın konuğu. Yarım bırakılan yerden belleğin formları, Umberto Eco’nun bellek ile derdi, “Kraliçe Loana’nın Gizemli Alevi” romanı ve  Willem de Kooning üzerinden demansta oluşan kaybın görsel sanatlardaki yansımaları konuşuluyor. de Kooning’in şaşırtıcı sanat öyküsünün biyolojik açıklaması, Murat Gülsoy’un Nisyan romanı yine belleğin bileşenlerine göre değerlendiriliyor. Gabriel García Márquez ve “Yüz Yıllık Yalnızlık” ile Jonathan Swift de var…

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

12 Eylül 2016 tarihli programda, bayram nedeniyle daha çok müzikler dinleyip “yolda olma” metaforuyla örnekler veriliyor: Her zamanki programlara kıyasla ve az konuşulsa da Cervantes, Jules Verne, Jonathan Swift, Daniel Defoe, Edgar Allan Poe, Herman Melville, Tom Robbins Mary Doria Russel, Douglas Adams’ın yolları örnekleniyor. Yolun ve tatilin tadını çıkarabilmek, David Lynch’in yol draması “Straight'in Hikayesi”, Simurg, öyküsü olmayan, kayıt altına alınan yolculuklar müzik eşliğinde konuşulan diğer konular.

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

5 Eylül 2016’da bellekten, hatırlama, unutma ve demanstan ve sanattaki görünümlerinden konuşuluyor. Dali’nin belleğin kalıcılığı ve görelilik kuramı ile kurduğu ilişki ile başlayıp onun belleğin görsel sunumu olarak yorumlanan “Belleğin Azmi” adlı tablosu, Marcel Proust’un hatırlama ve bellek açısından önemi üzerinden bellek, unutma ve yeniden inşa süreci tartışılıyor. Milan Kundera’nın Gülüşün ve Unutuşun Kitabı, filmler, Müzehher ve Ekrem Güyer ile Asaf Halet Çelebi ile unutma üzerine sohbet sürüyor.

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

Sonraki hafta 29 Ağustos 2016 da “Şişman güzeldir, çünkü şişman insanlar diğer insanların yüzünde hemen bir gülümseme yaratma kabiliyetine sahiptir, sempatiktirler…” diyen Columbia’lı sanatçı Botero ile başlıyoruz. Servet-i Fünun dönemi yazarlarından Nabizade Nazım’ın ilk defa 1894’de tefrika olarak yayımlanmış edebiyatımızın ilk psikolojik roman denemesi olan “Zehra”, unutulmuş ve gadre uğramış yazarımız Nahid Sırrı Örik’in “Kıskanmak” romanı, ünlü yönetmen Ingmar Bergman’ın otobiyografik filmi “Büyülü Fener”, Milos Forman’ın Mozart ve Salieri yorumu değerlendiriliyor. 

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

22 Ağustos 2016’da sanatta tema olarak kıskançlığı ve varsa patolojik olan boyutu programın konusu. Kıskançlığı çizimle anlatmak zor; Charles le Brun’ün portre illüstrasyonu ile ve Gustav Klimt’in Der Neid adlı tablosunda nasıl anlatıldığı konuşulup elbette büyük usta Shakespeare’e ve bir başka başyapıtı Othello’ya geliyor söz. “Kıskançlığın patolojik olanı ve olmayanı var mıdır?” sorusuna yanıt ararken Alfred Htichcock’un filmi Rebecca, “Rebecca sendromu” derken Munch’un kıskançlığı ile sürüyor konuşma ama daha haset, kıskançlık ve imrenmenin birbirinden farkları var; bir programda bitmeyecek…

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- 

15 Ağustos 2016 tarihli programda yaşantıların sanatçıların eserlerine etkisi olup olmadığını, belirgin ve bilinen bir hastalığın ya da ruhsal durumun eserde nasıl ortaya çıkmış olabileceği irdeleniyor. “Ölümsüzlüğe, eserlerimle değil, ölmeyerek kavuşma dileğindeyim.” diyen Woody Allen’ın hastalık hastalığını filmlerinde nasıl izliyoruz? Freud’un şaka, güldürü ve mizah değerlendirmeleri, Abdulhak Şinasi Hisar’ın temizlik ve titizliği, eserlerinde bunun işlenişi ile Marcel Prosut’la benzeşen hastalanma korkuları başlıca konular. Elbette Molière’siz olmaz: “Hastalık Hastası” da konuşuluyor.