2015 yılı daha çok robotik olarak tanımlanabilecek, heykellerimin mekanizmalarının ve motor bölümlerinin gizlenmeyerek yapıldığı bir dönemdi. Bedenlerin iç kısımları, hareketli mafsallar, motor mekanizmaları heykelin önemli parçası olarak izlenmektedir. Canım sıkılıyor, Oyun Alanı gibi çalışmalarda olduğu gibi bedenden farklı olarak müzik konusunun heykele dahil edilmesi ya da ironik bir biçimde elinde top oynayan bir düzenek ile kurgunun yapılması, değişik konularla ilgilendiğimin bir göstergesiydi. “Makinenin Mor Çiçeği” çalışması da Koku'nun heykele dahil edilerek onun niteliğini, izleyicinin koklama duyusunu da harekete geçirmeyi hedeflemektedir. Üç boyut, hareket ve koku duyusu, insan - makine ilişkisini daha az alışıldık hale getirir. Belki de işin içinde biraz oyun olması, anlaşılmayı daha kolaylaştırabilecektir.