سکوت خداوند… چرا گاهی هیچ نمی‌گوید؟

در این پیام، به ۳ جایی نگاه می‌کنیم که خداوند سکوت می‌کند:

۱. یوحنا ۱۱: سکوت در زمان مرگ ایلعازر

عیسی مسیح، با اینکه ایلعازر را دوست داشت، دو روز صبر کرد. وقتی رسید، ۴ روز از دفن گذشته بود.

گاهی ما هم احساس می‌کنیم خدا دیر می‌کند، اما در واقع، او برای هدفی بزرگ‌تر سکوت کرده: برای جلال، قیامت، و بازگشت امیدهای مرده.

۲. مکاشفه ۸: سکوت پیش از دگرگونی

سکوتی در آسمان... و بعد، اتفاقات عظیم آغاز می‌شود.

خدا گاهی در سکوتش مشغول کار کردن است. شاید دردی، جدایی یا بیماری باشد، اما این سکوت، مقدمه‌ای‌ست برای تجدید، بنا، و پاسخ در وقت خدا.

او هرگز دیر نمی‌کند. در وقت خودش، همه‌چیز را تغییر می‌دهد.

۳. نقش ما در این سکوت

در زمان سکوت، نقش ما این است که قدم برداریم و توبه کنیم.

اگر گناهی بین ما و خدا دیوار کشیده، به حضور او برگردیم.

همان‌طور که پدرِ پسر گمشده او را در آغوش گرفت، خدا نیز آماده است تا ما را بپذیرد، ببوسد، و جشنی آسمانی بگیرد.

امروز شاید زمان برداشتن دیوار باشد… زمان بازگشت به خانه پدر.

بگوییم: "پدر، فقط تو را می‌خواهم. عشق تو کافی‌ست. هیچ‌کس مثل تو نیست."