وقتی نخستین مهره‌داران از دریا بیرون آمدند، بدن‌ آنها هنوز برای زیست در خشکی آماده نبود. زیرا طراحی اولیه برای زیست آنها در دریا شکل گرفته‌بود. پس ریه‌ها، قلب، و ستون فقرات در مسیر  دگردیسی قرار گرفت. مسیرهای عصبی‌ای که در بدن ماهی‌ها خوب کار می‌کرد، باید خودشان را با محیط جدید سازگار می‌کردند. اما تکامل مثل یک مهندس منظم نیست که همه چیز را از نو بسازد، بلکه از همان سیستم قدیمی استفاده می‌کند و روی آن آنقدر تغییرات جزئی ایجاد می‌کند تا به شکل مطلوب و نه لزوما ایده‌آل برسد. در این اپیزود از پادکست «عصر حجر»، دکتر عرفان خسروی همراه با سیاوش صفاریان‌پور و مهرداد نعیمی درباره یکی از معروف‌ترینِ این موارد صحبت می‌کنند; یعنی درباره یک ساختار عصبی موسوم به عصب واگ که داستان شگفت‌انگیزی دارد.

 

تهیه کننده: سیاوش صفاریان‌پور

تدوین: مهرداد نعیمی

طراح‌ نشانه:  خورشید آزادی

Hosted by Simplecast, an AdsWizz company. See pcm.adswizz.com for information about our collection and use of personal data for advertising.