Kupiwszy materklasów i wiatru, i dymu, 

Powracał jeden łajdak na osiełku z Rzymu.

 A upatrzywszy murawę, Puścił swe bydlę na trawę.

 Nie trza było siwosza na powtórki prosić. 

Wytarzał się, otrząsnął, potem sobie bryknął, 

Wierzgnął, prytnął, chrapnął, ryknął,

 Potem zaczął za dwóch kosić. 

Wtem się z lasu ukazał zbójecki ochotnik. 

 „Uciekajmy!” ‒ rzekł pielgrzym. 

„Czemu?” ‒ rzecze psotnik. ‒ 

Alboż mię to tam praca podwójna ma czekać?” 

„Prawda, że nie!” ‒ rzekł pielgrzym i począł uciekać. 

A osieł kończąc swoje: „Cóż mi na tym, proszę, 

Czy mię kto darmo weźmie, czy od ciebie kupi?”. 

Och! niech kto chce, co chce gada,

 A ja zaś stąd wnoszę, 

Że czasem jeździec więcej bywa głupi

 Niż bydlę, na którym siada. 

SŁOWNICZEK 

 Materklasy - graty, rupiecie.