Pana Stefana spotkałem kilka lat wcześniej. Był gościem na pasiece swojego ucznia. Nagrywaliśmy wtedy materiał do filmu i Pan Stefan spontanicznie zgodził się w nim wystąpić. Zapamiętałem go jako osobę radosną z dużą werwą, szczególnie biorąc wiek mojego rozmówcy. To sprawiło, że wydawał mi się o ok. kilkadziesiąt lat młodszy niż w rzeczywistości był. Piszę w czasie przeszłym, gdyż niestety po przeprowadzeniu wywiadu, a przed jego publikacją tuż przed swoimi 101 urodzinami Pan Stefan zmarł. Pod koniec życia zmniejszał swoją pasiekę, ale do końca – z tego co mi wiadomo – posiadał dwa ule, z których produkował miód dla swojej rodziny.

Stefan Antolak zajmował się pszczelarstwem ponad 50 lat. Uważał, że wiedza i cierpliwość są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu pszczelarskiego. Twierdził, że środowisko dla pszczół staje się coraz bardziej zanieczyszczone z powodu ludzkich działań, takich jak wyrzucanie odpadów, co może wpływać na jakość produktów pszczelich, takich jak miód. Pomimo swojego zaawansowanego wieku, Antolak wciąż czerpał radość z obserwowania swoich pszczół i ich zachowań społecznych. Był wdzięczny, że miał ucznia Grzegorza Buczyńskiego, który kontynuuje jego dziedzictwo pszczelarskie po jego odejściu.