Svend Brinkmann'ın kişisel gelişim çılgınlığına karşı duruşunu merkezine alıyor. Brinkmann, günümüzün hız kültüründe sürekli gelişim, içe dönme ve pozitif düşünme gibi yaklaşımların yol açtığı sorunlara dikkat çekiyor. Yazar, bu trendlerin bireylerin sürekli kendilerini yetersiz hissetmelerine, hayır demekte zorlanmalarına ve toplumsal ilişkilerin araçsallaşmasına neden olduğunu savunuyor. Bunun yerine, Stoacı felsefenin dinginlik, görev bilinci, duyguları kontrol etme ve geçmişe bağlı kalma gibi ilkelerini benimseyerek, olumsuzlukları kabul eden ve hayatın kontrol edilemezliğini anlayan bir yaşam biçimini öneriyor. Brinkmann, bireyin gerçek benliğini bulmak yerine kendini olduğu gibi kabul etmesi gerektiğini ve roman okumak gibi dışa dönük pratiklerin bu süreçte kişisel gelişim kitaplarından daha faydalı olduğunu vurguluyor.