Leżąca nad rzeką Pierzchnianką wieś Szczecno powstała pod koniec XV wieku. Nazwa pochodzi przypuszczalnie od słowa ścieczna, czyli zlewiska wód, lub od słowa szczeć, oznaczającego ostrą trawę. Pierwotnie wieś stanowiła własność królewską, wraz z sąsiednią wsią Ujny – w starostwie szydłowskim, ale już w roku 1508 rejestr poborowy wymienia jako właściciela wsi przedstawiciela rodziny Borków. Następnie posiadaczami majątku była przypuszczalnie rodzina Koniecpolskich. W 1783 roku właścicielem wsi był stolnik sandomierski Leon Kochanowski, a od połowy XIX wieku rodzina Nowosielskich. Pod względem administracji kościelnej Szczecno należało do parafii w Pierzchnicy. 9 grudnia 1863 podczas powstania styczniowego w Hucie Szczeceńskiej należącej do majątku Szczecno doszło do bitwy. Walka toczyła się między oddziałem powstańczym dowodzonym przez mjr. Karola Kalitę a oddziałami rosyjskimi dowodzonymi przez mjr. Bentkowskiego. Starcie zakończyło się zwycięstwem powstańców.