Haar hele leven is ze al omringd door muziek. Haar vader speelt in het Orkest van het Oosten en  moeder speelt piano en trompet. Voor Treresa was muziek dus net als ademhalen, iets wat je altijd doet, elke dag. De vraag wat ga je later doen als je groot bent is daarom ook nooit een vraag geweest want ze wist altijd al dat ze hetzelfde wilde doen als mijn vader. Ze ging pop muziek lessen volgen aan de muziekschool want klassiek was niet cool genoeg (vond ze). Ze ging in bands spelen en  schreef haar eigen muziek op de gitaar die haar vader haar had leren spelen en als ze op het podium stond voelde dat als een plek waar ze helemaal thuis hoorde.