Prince Mavalathan engages in a friendly game of dice with his Poet Kannapanar. The friendly game builds into a fierce competition which results into a conflict with usage of derogatory words. The story preaches the importance of not losing ones cool at any given situation and also to avoid unparliamentary words. Given below is the Purananutru song . நிலமிசை வாழ்நர் அலமரல் தீரத்

தெறுபுகதிர்க் கனலி வெம்மை தாங்கிக்

கால்உணவாகச் சுடரொடு கொட்கும்

அவிர்சடை முனிவரும் மருளக் கொடுஞ்சிறைக்

கூருகிர்ப் பருந்தின் ஏறுகுறித்து ஒரீஇத்

தன்னகம் புக்க குறுநடைப் புறவின்

தபுதி அஞ்சிச் சீரை புக்க

வரையா ஈகை யுரவோன் மருக!

நேரார்க் கடந்த முரண்மிகு திருவின்

தேர்வண் கிள்ளி தம்பி வார்கோல்

கொடுமர மறவர் பெரும கடுமான்

கைவண் தோன்றல்! ஐயம் உடையேன்

ஆர்புனை தெரியல்நின் முன்னோ ரெல்லாம்

பார்ப்பார் நோவன செய்யலர் மற்றிது

நீர்த்தோ நினக்கென வெறுப்புக் கூறி

நின்யான் பிழைத்தது நோவா யென்னினும்

நீபிழைத் தாய்போல் நனி நாணினையே

தம்மைப் பிழைத்தோர்ப் பொறுக்கும் செம்மல்

இக்குடிப் பிறந்தோர்க் கெண்மை காணுமெனக்

காண்தகு மொய்ம்ப காட்டினை ஆகலின்

யானே பிழைத்தனென் சிறக்கநின் ஆயுள்

மிக்குவரும் இன்னீர்க் காவிரி

எக்கர் இட்ட மணலினும் பலவே.

(புறநானூறு - 43)

அலமரம் = துன்பம், கனலி= சூரியன், கால் = காற்று, கொட்கும் =திரியும், ஏறு=எறிதல், தபுதி=அழிவு நேரார் =பகைவர், கொடுமரம் =வில், ஆர் = ஆத்தி, நீர்த்தோ = தன்மையையுடையதோ, பிழைத்தது = குற்றம் செய்தது, செம்மல் = தலைமை, எக்கர் இட்ட = கொழித்து இடப்பட்ட