ศิลปะเขมรแต่ละยุคมีรายละเอียดแตกต่างกัน เช่น นางอัปสรศิลปะแบบบาแค็ง และนางอัปสรที่นครวัดซึ่งมีเครื่องประดับสมบูรณ์ที่สุด นอกจากนี้ ยังมีภาพแกะสลักที่สะท้อนอารมณ์ขันของช่าง เช่น นางอัปสรที่ปิดของสงวนด้วยความอาย และ "อัปสราลิ้นสองแฉก" ที่มัคคุเทศก์ท้องถิ่นเชื่อว่าได้รับแรงบันดาลใจจากผู้หญิงที่หลอกล่อคนด้วยคำพูด

.

            นอกจากนี้ยังมีการแกะสลักนางอัปสรที่ไม่นุ่งผ้า แต่ยื่นมือลงมาปิดของสงวนด้วยความเอียงอาย ซึ่งสะท้อนถึงอารมณ์ขันของช่างขอมโบราณ ในขณะที่เทพอัปสรอีกองค์ที่ปรางค์ประธานนครวัดถูกเรียกว่า "อัปสราลิ้นสองแฉก" ซึ่งมัคคุเทศก์ท้องถิ่นเชื่อว่าอาจจะเป็นแรงบันดาลใจจากผู้หญิงที่มีลิ้นแหลมเพื่อหลอกล่อ เช่นเดียวกับ การแกะสลักที่มีรายละเอียดเฉพาะที่สะท้อนถึงการสร้างสรรค์ที่มีเอกลักษณ์ของช่างขอมโบราณในยุคต่าง ๆ