ภายในพระวิหารวัดร้องแง อำเภอปัว จังหวัดน่าน มีเครื่องประดับเสาบางอย่างดึงดูดสายตาและความสนใจของผู้ไปเยือน เพราะพบเห็นได้ไม่ง่ายนักในวัดอื่น คือมีลักษณะเป็นไม้ไผ่สาน 2 แผ่น ขนาด 1 ตารางฟุต ประกบดอกไม้หลากหลายชนิด ซึ่งส่วนใหญ่แห้งกรอบเพราะแขวนไว้นานหลายเดือนแล้ว ที่ยังคงสีสันและรูปทรงไว้ชัดเจนสักหน่อย คือดอกบานไม่รู้โรย ซึ่งมีคุณสมบัติตรงตามชื่อที่ถูกเรียกขาน คือบานแล้วยากจะโรย

.

ทีละเรื่อง ทีละภาพ สารคดีจากบันทึกการเดินทางในภูมิภาคอาเซียนของ ธีรภาพ โลหิตกุล ตอนนี้จะแนะนำให้ทุกท่านรู้จักกับ เรื่องของดอกบานไม่รู้โรย และ พระวิหารวัดร้องแงกัน

.

ขอขอบคุณ ผู้สนับสนุนร่วม กองทุนส่งเสริมงานวัฒนธรรม กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม ที่เป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางครั้งนี้