หน่อซ่อนกลิ่น (ซ่อนกลิ่นที่ยังไม่บาน) สามารถหาซื้อได้จากตลาดและนำไปลวกในน้ำเกลือโดยไม่ต้องปรุงเพิ่ม หน่อซ่อนกลิ่นมีเนื้อกรอบและอ่อนนุ่ม คล้ายหน่อไม้ฝรั่ง มีกลิ่นหอมบางๆ ที่เข้ากับรสเปรี้ยวขมนิดๆ ให้รสชาติที่ลงตัวและมีเอกลักษณ์ ซ่อนกลิ่นเมื่อบูชาบนโต๊ะดูบริสุทธิ์งดงาม แต่เมื่ออยู่ในแปลงเกษตร หน่อซ่อนกลิ่นที่ยังไม่บานกลับดูคล้ายวัชพืชธรรมดา หวงรุ่นอี้(黃閏億) เกษตรกรที่เริ่มปลูกซ่อนกลิ่นและหน่อซ่อนกลิ่นในหูเหว่ย เมืองหยุนหลิน เล่าว่าในช่วงแรก หน่อซ่อนกลิ่นยังไม่เป็นที่รู้จัก ขายได้เพียงกิโลกรัมละ 25 เหรียญไต้หวันเท่านั้น

หน่อซ่อนกลิ่นที่เตรียมขาย

   ในปี 1987 หวงรุ่นอี้ ซึ่งอายุ 24 ปีและเพิ่งปลดประจำการจากการเป็นทหารเกณฑ์รับใช้ชาติ ต้องหันมาหาอาชีพใหม่เนื่องจากธุรกิจน้ำตาลจากอ้อยของครอบครัวเริ่มซบเซา เขาได้เข้าร่วมโครงการส่งเสริมการปลูกดอกไม้ของสหกรณ์การเกษตรหูเหว่ย ซึ่งต้องการให้เกษตรกรมีทางเลือกที่หลากหลายขึ้น โดยตอนนั้นเขามีสองทางเลือก คือเลี้ยงสัตว์ เช่น ไก่ เป็ด หรือปลูกดอกไม้และผัก หวงรุ่นอี้ตัดสินใจเลือกทางหลังเพื่อใช้ดอกไม้เป็นเครื่องบูชาพระ โดยคำนึงถึงพี่สาวที่เป็นภิกษุณี

   กลุ่มผลิตและจำหน่ายดอกซ่อนกลิ่นที่เขาเข้าร่วมมีสมาชิกกว่า 40 คน ปลูกซ่อนกลิ่นในพื้นที่กว่า 30 ไร่ โดยส่งขายดอกตัดและหัวพันธุ์ไปญี่ปุ่น ในช่วงสองปีแรกยอดขายดี แต่พอเข้าปีที่สามยอดขายเริ่มลดลง และในปีที่สี่ ญี่ปุ่นก็เริ่มเพาะพันธุ์เองได้จนต้องหยุดนำเข้า ทำให้กลุ่มหันมาขายในประเทศ ซึ่งก็ประสบปัญหา หวงรุ่นอี้จึงนึกถึงไอเดียของอาจารย์จากวิทยาลัยการเกษตรเจียอี้ที่เคยแนะนำให้นำซ่อนกลิ่นมาบริโภค เขาจึงตัดสินใจทดลองแนวทางนี้

หน่อซ่อนกลิ่นที่ยังไม่บานกลับดูคล้ายวัชพืชธรรมดา

   หวงรุ่นอี้เริ่มเปลี่ยนจากการปลูกซ่อนกลิ่นเพื่อความสวยงามมาเป็นซ่อนกลิ่นที่กินได้ โดยต้องคำนึงถึงการลดสารเคมีและการจัดการศัตรูพืชอย่างเข้มงวด แม้การเปลี่ยนแปลงนี้ยังไม่สร้างรายได้ทันที แต่เขาลงทุนไปกว่า 600,000 เหรียญไต้หวัน เพราะเล็งเห็นถึงโอกาสในตลาดใหม่ และแม้จะยากลำบาก แต่เขามุ่งมั่นที่จะพัฒนาซ่อนกลิ่นให้ปลอดภัยสำหรับการบริโภค

   ช่วงแรกซ่อนกลิ่นกินได้ของเขายังขายในราคาต่ำเพียง 25 เหรียญไต้หวันต่อกิโลกรัม เนื่องจากตลาดยังไม่รู้จัก แต่เขาโชคดีที่ได้รับการสนับสนุนจากเจ้าของร้านวัสดุเกษตรที่แนะนำดอกซ่อนกลิ่นให้เชฟใหญ่ของโรงแรมแกรนด์ไทเป เชฟได้นำดอกซ่อนกลิ่นไปทำเมนูและโพสต์ในเว็บไซต์ของโรงแรม ทำให้เชฟคนอื่นๆ ให้ความสนใจและเริ่มซื้อมาทดลอง ปริมาณการสั่งซื้อเพิ่มขึ้นและราคาก็ขยับสูงขึ้นจนถึงหลักหลายร้อยเหรียญ

หน่อซ่อนกลิ่นกระเทียมเจียว(photo:unileverfoodsolutions)

   ในปี 2010 เชฟอู๋กั๋วชิ่ง(吳國慶)จากไต้หวัน นำซ่อนกลิ่นไปร่วมแข่งขันทำอาหารที่สิงคโปร์ และคว้ารางวัลชนะเลิศ ทำให้ซ่อนกลิ่นได้รับการยอมรับในวงการอาหารระดับนานาชาติ ราคาจึงพุ่งสูงสุดถึงกิโลกรัมละ 2,800 เหรียญไต้หวัน อย่างไรก็ตาม เมื่อมีคนหันมาปลูกมากขึ้น ราคาก็ไม่ได้สูงแบบนั้นอีก ราคาซ่อนกลิ่นผันผวนเหมือนนั่งรถไฟเหาะ ในช่วงเดือน 6-7 เป็นช่วงผลิตได้มาก แค่สองเดือนในพื้นที่ 0.9699 เฮกตาร์ก็เก็บได้ถึง 1,000 กิโลกรัม ราคาจะถูกหน่อย พอถึงหน้าหนาว เก็บได้ไม่ถึงสองกิโลกรัมต่อเดือน ราคาก็พุ่งขึ้น แต่ตลาดก็ไม่แน่นอนเหมือนกัน เขาบอกว่าจำได้ว่าครั้งหนึ่งราคาเมื่อวานยังอยู่ที่ 75 เหรียญไต้หวัน พอวันรุ่งขึ้นพุ่งไปถึง 750 เหรียญไต้หวัน ต่างกันถึงสิบเท่าในวันเดียว

   แต่ไม่ว่าอย่างไร หวงรุ่นอี้ก็ยิ้มรับอยู่เสมอ เขาบอกว่าการปลูกผักผลไม้นั้นดีตรงที่ทุกวันจะมีเงินเข้ามา ไม่ว่ามากน้อยแค่ไหน สักสองสามร้อยหรือพันกว่าก็ดีใจแล้ว รู้สึกมีความสุข