ธรรมดีรุ่งโรจน์สัญจร ครั้งที่ 16 คอร์สอานาปานสติ ณ วัดบุปผาราม กทม. วันที่ 20-23 ม.ค. 2565

ภาวนามีสมถะภาวนาและวิปัสสนาภาวนา

ตัวเหตุที่จะทำให้เกิดสมถะภาวนาคือการทำให้จิตนิ่งอยู่กับอารมณ์อันเดียว แต่วิปัสสนาภาวนา คือตัวที่จะทำให้จิตมีสติสัมปชัญญะ ที่ตรงเข้าสู่ความเป็นจริง เหตุของมันคือจิตจะต้องนิ่งอยู่ที่กาย และในขณะที่นิ่งต้องมีสติสัมปชัญญะพัฒนาตัวเองขึ้นจากการทำกิจของผู้ปฏิบัติ

การที่จะเอาหลักปฏิบัติอย่างถูกต้องที่เป็นนิพเพธิกสมาธิ คือ การฝึกฝนเพื่อการขัดเกลา 

ถ้าเมื่อใดที่เราชัดเจนเรื่องของนิมิต ลมหายใจออก ลมหายใจเข้า ไม่วอกแวก แน่วแน่ต่อกิจ การภาวนาจะเดินไปเรื่อยๆ ถ้าเราไม่ภาวนา ร่างกายเราอ่อนล้าลงไปเรื่อยๆ เรี่ยวแรงหมดลงไปเรื่อยๆ อำนาจ บริวาร ความมั่งมีศรีสุขที่มีก็ค่อยๆไร้ความหมาย ที่เราเข้าใจว่าเป็นของเราก็กลายเป็นเรื่องไร้สาระ 

เมื่อมีนิมิต ความบีบคั้นของสิ่งภายนอก จะมาบีบคั้นตัวจิตไม่ได้ มันจะอยู่ที่ๆมันควรจะอยู่ ถ้าเราแน่วแน่กับการภาวนา เราจะ เกิดแก่เจ็บตาย แบบมีที่อยู่ 

ทุกขณะของเวลา ทุกกิริยาที่เราอยู่กับนิมิตเพื่อดูลมหายใจอย่างถูกต้อง มันเกิดการแผดเผา ขัดเกลา พอจิตสงบ เข้าสู่ลมอย่างธรรมชาติได้ วิตก วิจารณ์ ขั้นหยาบ ที่คอยแต่งวจีสังขาร จะหยุด สังเกตจิตที่รู้ลมอยู่นั้น ส่งออกน้อย แต่วิตก วิจารณ์ของจิต ชั้นละเอียดยังมีอยู่ ความตรึกคิด ความปรุงแต่งที่จะเอื้อยเอ่ยมาเป็นวจีไม่มี

#อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน #ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน