ประชุมลงในรอยเท้าช้าง รอยเท้าช้างน่ะเป็นของใหญ่กว่ารอยเท้าสัตว์อื่น

   หมดทั้งสิ้น ฉันใดก็ดี

 ธรรมทั้งหลายที่เป็นกุศลที่ดีน่ะ หมดทั้งสกลพุทธศาสนาหมดทั้ง

   พระไตรปิฎกทั้งหลาย ที่เป็นกุศลนั่น   ย่อมมีความไม่ประมาทเป็นมูลรากนั่นแน่

 อปฺปมาทมูลกา   มีความไม่ประมาทเป็นต้นเค้า มีความไม่ประมาท

   เป็นมูลราก

 อปฺปมาทสโมสรณา   ประชุมลงในความไม่ประมาท เหมือนรอยเท้า

   สัตว์อื่นประชุมลงในรอยเท้าช้าง ธรรมที่เป็นกุศลทั้งหมดประชุมอยู่ในความ

   ไม่ประมาททั้งนั้น นี้หลักพระพุทธศาสนาอยู่ตรงนี้ ไม่ให้ประมาท

 เมื่อไม่ประมาท   ความดีมีเท่าไรในพระพุทธศาสนา ในธาตุในธรรม

   ย่อมประชุมลงในความไม่ประมาท

 คนไม่ประมาท   ผู้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาทแล้ว

 คนมีธรรม ควรไหว้ ควรเคารพ   ควรนับถือทีเดียว คนมีธรรมคนตั้งอยู่

   ในธรรมนี้แล ความไม่ประมาท นักปราชญ์สรรเสริญนัก

 อปฺปมาโท เตสํ อคฺคมกฺขายติ   ว่าเลิศประเสริฐกว่าธรรมทั้งหลาย

   แล้วกล่าวไว้อีกหลายนัย

 อปฺปมาทรโต นิโรธติ   ผู้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาทย่อมรุ่งโรจน์ทีเดียว

   เป็นของไม่ใช่พอดีพอร้าย

 เพราะฉะนั้นความประมาทและไม่ประมาทนี้ นักปราชญ์ทั้งหลาย

   สรรเสริญความไม่ประมาทว่าเป็นธรรมของนักปราชญ์บัณฑิตชาติทั้งหลาย

   ดำเนินอยู่เนืองนิตย์อัตรา

 ความประมาท...นักปราชญ์ทั้งหลายติเตียนว่าเป็นทางไปของคนเมา

   ของคนไม่มีสติ ของคนพลั้งเผลอ ของคนพาล ไม่ใช่ทางไปของบัณฑิต

 ความไม่ประมาทเป็นทางไปของบัณฑิตแท้ ๆ

   จาก พระธรรมเทศนา กัณฑ์ที่ ๑๖ เรื่อง ปัจฉิมวาจา