คอร์สอานาปานสติ วันที่ 19-22 มิ.ย. 68 ณ วัดบุปผาราม กทม. โดย พระกิตติวิมลเมธี (พระอาจารย์สุชีพ สุธมฺโม) ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดบุปผาราม วรวิหาร

ต้องปลูกศรัทธา ปสาทะ ปลุกขวัญกําลังใจ สําคัญเหมือนกันนะ พระพุทธเจ้าบอกว่า

สพฺเพ ธมฺมา ฉนฺทมูลกา ธรรมทั้งหลายมีฉันทะเป็นมูล

คือว่า ถ้ามันอิดออด เอื่อยอ่อย อ้อยอิ่ง อ่อนแอ ฉันทะไม่ลงนะ เราต้องปลูกให้ฉันทะมันลงก่อน โดยเฉพาะความมีแก่ใจในการปฏิบัติ คือ ถ้าฉันทะมันลงมันก็จะเห็นความสําคัญของการปฏิบัติ โดยเฉพาะเวลามันมีคอร์ส เวลาเข้าคอร์ส ห้วงเวลาที่มันผ่านไปนี่ ถ้าเหมือนกับว่าชีวิตโดยปกติเราใช้เงินใช้ทอง เช้าขึ้นมาก็ใช้ เที่ยงก็ใช้ บ่ายก็ใช้ เย็นก็ใช้ ค่ำก็ใช้ เวลาเข้าคอร์สเหมือนกับอะไร? เหมือนกับเวลาที่เราปลีกตัวเองไปไหน? ไปเหมืองทอง ใช่ไหม? เปิดรอบให้กับชีวิตพวกเราได้มีโอกาสมาเหมืองทองเหมืองเงิน มาทําไม? มาเพื่อตะเกียกตะกายตักอะไร? ตะกักตะกุมตะกุย เพื่อที่จะหาทองหาเงินสะสมให้ได้มากที่สุด

ตัวที่จะบอกถึงการปฏิบัติของเราคืออยู่กับลมหายใจ เพราะเราสมัครแล้วนี่ เราเลือกแล้วนี่ เราปรารถนาแล้วนี่ เราตั้งตัวตั้งตนแล้วนี่ เพราะฉะนั้นง่วงเราก็จะอยู่กับลมหายใจ เราจะไม่ยอมปล่อยให้ใจของเราตกอยู่ใต้อํานาจของความง่วง แล้วก็บอกกับตัวเองว่า “ง่วงมาก ง่วงโว้ย ง่วง ทําอะไรไม่ได้เลยเนี่ย” มันง่วงขนาดนั้นเราก็จะอยู่กับลมหายใจ มันจะเกิดอะไรขึ้นในขณะที่เราอยู่ในคอร์สนี้ เราจะไม่ละออกจากลมหายใจ ชีวิตเราจะมีลมหายใจเป็นเพื่อนสอง ฉันทะมันลงมันก็เป็นอย่างนั้น มีลมหายใจเป็นเพื่อนสอง ถ้ามันตื่นอยู่มันยังพอไปได้ มันก็จะรู้ลมหายใจ นั่งฟังเทศน์มันก็อยู่กับลมหายใจ เดินไปห้องน้ำมันก็อยู่กับลมหายใจ ทานอาหารมันก็อยู่กับลมหายใจ ลองคิดดูสิ ถ้ามันอยู่กับลมหายใจกิจกรรมอันไร้สาระมันจะเกิดขึ้นไหม มันจะมีเวลาไปเมาท์มอยกันไหม? ไม่มี พอมันอยู่กับลมหายใจอยู่กิจกรรมหลัก เช่นว่ามันตักทานอาหาร มันตักอาหารใส่จานอยู่เดี๋ยวมันก็จะทานอาหาร ทานอาหารอยู่ แล้วมันอยู่กับลมหายใจ พอทานอาหารอยู่มันจะมีแก่ใจไหมที่จะไปคุย “เมื่อคืนฝันไรบ้าง” “เออ เป็นไงร้อนไหม” มันไม่มีนะ เพราะอะไร? เพราะขณะนั้นมันอยู่กับลมหายใจอยู่ มีลมหายใจเป็นเพื่อนอยู่ ก็กินข้าวไป เข้าห้องน้ำ ใช่ไหม?

นั่นแหละถ้าทําอย่างนั้นนะ ๑ นาที ๑๖ คู่ลม ๑ ชั่วโมงกี่คู่ลม? มันจะได้ฤทธิ์ได้เดชได้มรรคได้ผลได้อะไรไม่รู้ แต่ถ้าเราอยู่กับลมหายใจทุกคู่ลม ไม่ละเลยในขณะที่อยู่ในคอร์ส นั่นคือเราอยู่ในการปฏิบัติแล้ว สิ่งที่ได้คืออะไรยังไม่รู้ เพราะคอร์สนี้อานาปานสติขอให้อยู่กับลมหายใจ เพราะมันง่ายสุด ในขณะที่เราอยู่กับลมหายใจได้เมื่อนั้นเราอยู่ในการปฏิบัติ เราจะมีคําถามกับตัวเราเองว่า “เราจะทําอย่างไรน้า? เมื่อไรเราจะได้? อยากเป็นโสดาบันเหลือเกิน อยากได้โน่นได้นี่ ไม่อยากจะเกิดอีกแล้ว ไม่อยากจะตกนรก” ไม่รู้ล่ะ มันจะได้หรือไม่ได้ ได้เมื่อไรไม่รู้ แต่ถ้าจะให้มันเป็นการปฏิบัติต่อเนื่องตลอดเวลาขณะที่อยู่ในคอร์ส คือต้องอยู่กับลมหายใจไว้ก่อน

ถ้าเกิดมีคําถามว่า

“ทําอย่างไรฉันจะได้ชื่อมีการปฏิบัติอยู่ตลอดเวลา?”

ก็คืออยู่กับลมหายใจ

เมื่อใดก็ตามที่มันรู้ลมหายใจออกรู้ลมหายใจเข้า ทุกขณะ ในขณะที่ถามหรือในขณะที่ฟังขณะนั้น ให้จําไว้ว่าคุณกําลังอยู่ในองค์ภาวนาและกําลังปฏิบัติธรรมอยู่ แล้วชีวิตเราจะทําแต่ในสิ่งที่เป็นสาระ เพราะตัวหลักของมันมันรู้ลมอยู่ ใช่ไหม? ตอนฟังอยู่นี่มันก็รู้ลมอยู่ รู้ลมอยู่ไหม? นั่นน่ะกําลังปฏิบัติอยู่ ที่ตอบพยักหน้าอยู่นี่รู้ลมอยู่ด้วยใช่ไหม? เออ นั่นแหละ ต้องอย่างนั้นนะ ถ้าอย่างนั้นก็คือว่าเรากําลังปฏิบัติอยู่

#พระกิตติวิมลเมธี #วัดบุปผาราม #อานาปานสติ #สติปัฏฐาน #ปฏิบัติธรรม #สมาธิ #สมาธิภาวนา #นั่งสมาธิ #วิปัสสนา #วิปัสสนากรรมฐาน

#ปัญญา #ธรรมะในชีวิตประจำวัน #ธรรมะ #พระธรรมเทศนา #พุทธศาสนา #คำสอน #ความตั้งมั่น #จิตตสังขาร