Deze podcast gaat over mijn oma. Ze is 81, ze dementeert en altijd als ik langskom vertelt ze dezelfde verhalen. Verhalen over 1942, toen ze klein was en vastzat in een Jappenkamp in Indonesië. Als ik haar moet geloven was dat een tijd vol spelen, trots en plezier. Ze ging stiekem slootje springen en kende overal de weg. Dat lijkt in niets op wat ik mij voorstelde bij een gevangenenkamp. Gek, maar ja, zij weet toch zeker wel het beste wat zich daar in “haar kamp” heeft afgespeeld? Ik wil nu weten hoe het daar echt was. Wat heeft zij gezien, gehoord, gevoeld en hoeveel draagt ze daar nu nog van met zich mee?

75 jaar na de bevrijding neem ik je in vijf podcastafleveringen mee naar een Jappenkamp, door de ogen van een kind.