تاریخ شکست خوردگان، مردگان، بی زبانان. تاریخِ به گوشه ای پرت شده ها. تاریخ چهل ساله‏ های بی چیزی که حالا فکر می کنند نکند همه عمر اشتباه فکر می‌کرده‌اند. تاریخ فیلمسازهایی که کارمند شده‌اند. تاریخ نویسنده هایی که برای کاله می نویسند، تاریخ فیلسوف هایی که دستشان می لرزد وقتی میخواهند مقاله ای دو صفحه ای برای سایتی بدون بازید کننده بنویسند. تاریخ منتقدانی که صدایشان از ته دل می لرزد وقتی در سی و اندی سالگی ممکن شده است در جلسه ای مجازی سخن برانند. تاریخ شاعری که حتی نمی داند می تواند شعر بگوید. تاریخ نوازنده ای که هنوز نمی داند با چس تومن وامی که می خواهد بگیرد، پراید بخرد یا پیانو دیجیتال. تاریخ کسانی که می دانند که این را نمی خواهند اما نمی دانند که چه بخواهند. تاریخ کارگران؛ تاریخ کارمندان، تاریخ زنان. تاریخ مردان. تاریخ نوجوانان. تاریج بچه ها، مگر دیگر وجود دارند.