Rubicon Tarih’ten herkese merhaba. Politikacılar ve devleti yönetenler, halkın ne düşündüğünü, ne hissettiğini, bilhassa kendilerine dair kanaatlerini çok önemser. Halkın düşüncelerini, rahatsızlıklarını ve memnun olduğu adımları öğrenip ona göre adım atmaya çalışırlar. Her politikacı böyle yapar demiyorum, ama siyasi meşruiyetini halkın özgür tercihlerinden alması gerektiğini bilen idareciler bu şekilde davranıyor. Roma’da Sezar döneminde tiyatrolar ve yarışların yapıldığı arenaların, kolezyumun, asli fonksiyonu buydu. Halk ne düşünüyor, ne istiyor, neleri eleştiriyorsa buralarda ortaya koyardı. Günümüzde de kısmen bu şekilde olduğunu söyleyebiliriz.

Türkiye’nin sekizinci cumhurbaşkanı Turgut Özal da o siyasetçilerden, yani halkın nabzını tiyatrolarda tutmaya çalışan liderlerden biriymiş. 1983 ila 1989 yılları arasında başbakanlık ve 1989 yılından vefat ettiği 17 Nisan 1993 tarihine kadar cumhurbaşkanlığı görevinde bulunan Özal, meğer halkın ne düşündüğünü ve nelerden rahatsızlık duyduğunu öğrenmek için kendisinin eleştirildiği tiyatroları izlemeye gider ve halkın nabzını öğrenmek için sık sık tiyatro sanatçılarını arar görüşürmüş. Özal’ın hayretler içinde kaldığım bu yönünü, tiyatro ve sinema sanatçı Metin Akpınar’ın hayat hikayesini konu alan Netflix’teki “İyi ki Yapmışım” adlı belgeseli izlerken öğrendim. Sizlerle de bu programda paylaşmak istiyorum öğrendiklerimi.

Rubicon Tarih, “Turgut Özal halkın nabzını tiyatroda tutardı” dosyasıyla başlılıyor.x<