İman Yolculuğuna Başlangıç̧Hristiyan iman yaşamına dair temellerin gözden geçirilmesi hakkında bir çalışma8-) Konu: Günah ve Yargıİlk günah yüzünden insan, Tanrı’yla olan beraberliğinden düştü; canı ve bedeni günahla kirlendi ve insan başlangıçtaki yeterliliğini kaybetti; dünyaya ölüm girdi; ve insan günah içinde öldü.Adem ve Havva’nın günahı, sıradan doğum yoluyla sonraki nesillere geçmiştir. İlk ailemizden gelen orijinal günah, ölümcül ve bozulmuş insan doğasını bizlere miras bırakmıştır.Bu günah ve ölümcül miras, insanı iyilik yapamaz bir duruma getirmiştir. İnsan kutsal olan Tanrı’nın adaletini tam tatmin edebilen mükemmel iyiliği yapamaz duruma düşmüştür. Bu orijinal günah, insanı kötülüğün her türüne eğilimli (Yaratılış 6:5, 8:21, Romalılar 3:10-12) hale getirmiştir. Bütün günahların kaynağını bu kötü mirastır.Bozulmuş olan bu insan doğası, Mesih İsa’ya iman ettiğinizde bile yaşam boyunca varlığını sürdürür.[1] Bu bozulmuş doğa, Mesih aracılığıyla affedilmiş olduğu halde, günahla mücadele bitmez (Romalılar 7:5-8, 25, Galatyalılar 5:17).İlk günah ya da diğer günahlar, yaratılış amacımıza aykırıdır; ve her günah, Tanrı’nın doğru, adil, kutsal olan yasasına karşı gelmektir. Bu nedenle yasa, günah işleyen her kişiyi suçlar (Romalılar 2:14-15; 3:9-10, 19-20). Tanrı’nın yasası, bütün insanları Tanrı’nın gazabı altına getirir (Efesliler 2:3) ve bu yasa Mesih’in kurtarıcı işi olmaksızın hepimize lanet altında olduğumuzu gösterir (Galatyalılar 3:10).Özet olarak, özgün günah ya da ilk günah insana özel olarak yaratıldığı konumdan düşüş getirmiştir. Bu düşüşün anlamı şudur: insan Tanrı’yla olan paydaşlığını yitirdi (Yaratılış 3:8, 10, 24); böylece insan Şeytan’ın tutsağı oldu (II.Timoteyus 2:26). İnsanın içine düştüğü bu korkunç durumu Kutsal Yazılar’da “gazap çocuklarısınız” diyerek açıklamaktadır (Efesliler 2:1-3).Bu durumda “günah nedir?” sorusuna şöyle bir tanımlama yapmamız yerinde olur: emirlere ve yasaklara karşı gelmek ve “günah” diye tanımlanan şeyleri yapmak; “günah” diye tanımlanan şeyleri yapma düşüncesine (isteğine) sahip olmak…Her günah, cezasını yanında taşır. Böylece günah işlemek “boş düşünceler, zihin körlüğü, yürek duygusuzluğu (yürek katılığı, yürek duyarsızlığı), açgözlülük, sefahat yaşamı” gibi orijinal yaratılış amacımızdan bizi uzaklaştıran (Efesliler 4:17-19), Tanrısallığa ve kutsallığa bizi yabancılaştıran bir durumu üzerimize getirir. Bundan başka, günah bu dünyada yararsız düşünceler, yakışıksız davranışlar (Romalılar 1:28), derin yanılgılar (II.Selanikliler 2:11), inatçılık ve yürek katılığı (tövbesizlik), vicdan korkusu (Yeşaya 33:14) ve utanç durumu getirecektir. Elbette bu duygular mutsuzluk, başkalarını suçlama, kavga ve çekişme de getirecektir.Ancak günahın bir de gelecekteki (sonsuzluktaki) cezası vardır: Günah sebebiyle insan Rab'bin varlığından ayrılık ve sonsuza dek mahvolma cezasını alacaktır (II.Selanikliler 1:9-10). Her günahkar kişi gelecek dünyada beden ve canın sonsuz yargısı olan cehennem ateşini alacaktır (Markos 9:43-48, Luka 16:24).Böylece Mesih İsa’ya iman etmekle kurtuluşumuz olduğunu bilmek, her durumda özel bir sevinç ve teşviktir.Böylece İsa Mesih’e iman etmekle şimdiden kurtulmuş olduğumuzu biliyoruz:Elçilerin İşleri 4:12 Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur.Dua edelim: Sizler bir zamanlar içinde yaşadığınız suçlardan ve günahlardan ötürü ölüydünüz. Bu dünyanın gidişine ve havadaki hükümranlığın egemenine, yani söz dinlemeyen insanlarda şimdi etkin olan ruha uymaktaydınız (Efesliler 2).[1] I.Yuhanna 1:8, 10, Romalılar 7:14, 17-18, 23, Yakup 3:2, Özdeyişler 20:9, Vaiz 7:20