İman Yolculuğuna Başlangıç̧Hristiyan iman yaşamına dair temellerin gözden geçirilmesi hakkında bir çalışm,9-) Konu: Antlaşma TanrısıTanrı ilk ailemize yasak olan meyve için “yediğin gün kesinlikle ölürsün” uyarısını yapmıştı (Yaratılış 2:17). İlk ailemiz günah işlediğinde Tanrı onları gazabı ile sonsuz mahvoluşa gönderseydi, Tanrı kutsal ve adil olduğu için bunu yapmakta gerçekten haklı idi.Ama kutsal adaletin Tanrısı aynı zamanda sevgide kutsal ve merhamette de kutsaldır. Tanrı’nın sesini duyduğunda utanç ve korkuyla saklanan insan (Yaratılış 3:7-10), fiziksel ve ruhsal ölümü hak ettiği halde, Tanrı insanın sefaletini gördü, Tanrı bu düşmüş insanı aradı ve ona “kadından doğacak olan” Mesih İsa’yı (biricik Oğul) vaat etti. Böylece kayıp insana kurtuluş yolunu açtı (Yaratılış 3:15):Galatyalılar 4:4-5 Ama zaman dolunca Tanrı, Yasa altında olanları özgürlüğe kavuşturmak için kadından doğan, Yasa altında doğan öz Oğlu'nu gönderdi. Öyle ki, bizler oğulluk hakkını alalım.Böylece antlaşma aracılığı ile günahta kayıp olan insana yaklaşan, günahın sefaleti altında tutsak olan insanı kurtarmak için arayan bir Tanrı görmekteyiz; ve bu Tanrı aynı zamanda halkının ortasında yaşamak isteyen bir Tanrı’dır (Mezmur 113:5-6, Yuhanna 1:14).Tanrı ilk ailemize “bu ağaçtan yeme ve yaşa, yersen ölürsün” şeklinde bir antlaşma vermişti (Yaratılış 2:17).Ancak insan günaha düştü ve antlaşmayı bozdu. Merhametli ve iyiliksever Tanrımız ilk ailemize kadın soyundan biri (Kurtarıcı) aracılığı yılanın (şeytan) başının ezileceğini vaat ederek, onları günahın kederinden teselli etmiştir (Yaratılış 3:15).Bu Tanrı yaşam ve kurtuluş için Adem soyuna lütuf antlaşmasını verdi. Günahlı insan iman aracılığı ile kurtulacaktı (Galatyalılar 3:6, 11). Bu lütuf antlaşması Mesih İsa’da net bir şekilde açıklanmıştır (Romalılar 5:6, 9, Yuhanna 3:16-17). Tanrı iman eden halkını korumak ve imanla devam etmeleri için onlara Kutsal Ruh’u vaat etmiştir (Hezekiel 36:26-28).Tanrı imana dayalı yaşamı (Yaratılış 15:6), kurbanlar (Yuhanna 1:29) ve yasanın törenleriyle, Mesih’te tamamlayacağını gösterdi (İbraniler 10:1-10). Böylece İsa Mesih’in gelişi ile, yasanın törensel ve sembolik anlamı bitmiş oldu. Böylece törensel yasalar Müjde altında dönemini tamamlanmış oldu (Koloseliler 2:14, 16-17). Mesih İsa çarmıh aracılığı ile tamamladığı (Matta 5:17) bu lütuf dönemi ile, yasanın ruhsal anlamı ile açıklandığı Müjde’nin dönemini dünyaya girmiş oldu (Galatyalılar 4:4-5, Romalılar 10:4).Lütuf ile kurtuluş antlaşması İsa Mesih’in ölümüne ve sonsuz mirası (İbraniler 9:15-17) bizler için sağlamasına dayanmaktadır (İbraniler 7:22, Luka 22:20).Halkını Mesih’te kurtarmak isteyen Tanrı, vaatler, peygamberlikler, kurbanlar, sünnet, fısıh kuzusu ve yasanın diğer kurallarıyla birlikte İbrahim soyuna —bütün uluslara kurtuluşun tanığı olmaları için—merhamet etmiştir (lütuf göstermiştir).Böylece Eski Ahit gelecek olan Mesih’e işaret etmiştir (Romalılar 4:11, Koloseliler 2:11-12). Mesih göründüğü zaman bu antlaşmanın kuralları, vaftiz ve Rab’bin Sofrası ile yenilenmiştir.Müjde’nin duyurulması ile bu sakramentler yürürlüğe girdi; ve bunlar bütün uluslara (Matta 28:19, Efesliler 2:14-19) Mesih aracılığı ile gelen lütuf ile kurtuluşun duyurulmasının görünen kanıtları olmuştur.Dua edelim: İsrail halkıyla yapacağım antlaşma şudur” diyor RAB, “Yasamı içlerine yerleştirecek, yüreklerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacak (Yeremya 31).