Sign up to save your podcasts
Or
Share WACŁAW POTOCKI Figiel pies
Share to email
Share to Facebook
Share to X
Share to email
Share to Facebook
Share to X
Or
WACŁAW POTOCKI Figiel pies
Figiel pies.
Dał mi ksiądz psa i rzeczą Figla i przezwiskiem.
Coś kazał z ziemie, z wody, wszytko znosił pyskiem,
Czapki na głowie, w ścienie doskakiwał noża,
Służył, krzykał a w drodze stanął mi za stroża,
Rozumiał obiecadło i pewne sylaby,
Pyska na chleb, za zdrowie nie otworzył baby,
Ażeś mu pannę wspomniał, umiał rożne szprince,
Nie mogł zginąć, bo wszytkie pamiętał gościńce,
Figiel a figiel cały, pannom chustki kradał,
Ze wszytkimi sztukami tylko, że nie gadał.
Trafiło się, żem w dom swoj zaprosił sąsiadow,
Więc to, co do ziemiańskich należy obiadow,
Kucharz gotuje: mięsa, zwierzyny i ptaki,
Panna: mleczka, papinki i insze przysmaki,
Żeby i syty znalazł co jeść z apetytem.
A to wszytko do sklepu wniesiono z korytem.
Patrzcież, co Figiel zrobił. Zakradszy się skrycie,
Jedno zepsował, drugie pojadł na korycie,
Jabłka tylko zostawił same a orzechy.
Co gdy powiadam gościom swym, nie bez uciechy, 20
Aż żona moja w słusznym odpowieda gniewie:
Odfiglowano mu też, bo wisi na drzewie.
Nie nadają się, rzekę, skwapliwe dekrety,
Niechajby był przynajmniej strawił nocne wety.
SŁOWNICZEK WKRÓTCE
View all episodes
By Łukasz JakubFigiel pies.
Dał mi ksiądz psa i rzeczą Figla i przezwiskiem.
Coś kazał z ziemie, z wody, wszytko znosił pyskiem,
Czapki na głowie, w ścienie doskakiwał noża,
Służył, krzykał a w drodze stanął mi za stroża,
Rozumiał obiecadło i pewne sylaby,
Pyska na chleb, za zdrowie nie otworzył baby,
Ażeś mu pannę wspomniał, umiał rożne szprince,
Nie mogł zginąć, bo wszytkie pamiętał gościńce,
Figiel a figiel cały, pannom chustki kradał,
Ze wszytkimi sztukami tylko, że nie gadał.
Trafiło się, żem w dom swoj zaprosił sąsiadow,
Więc to, co do ziemiańskich należy obiadow,
Kucharz gotuje: mięsa, zwierzyny i ptaki,
Panna: mleczka, papinki i insze przysmaki,
Żeby i syty znalazł co jeść z apetytem.
A to wszytko do sklepu wniesiono z korytem.
Patrzcież, co Figiel zrobił. Zakradszy się skrycie,
Jedno zepsował, drugie pojadł na korycie,
Jabłka tylko zostawił same a orzechy.
Co gdy powiadam gościom swym, nie bez uciechy, 20
Aż żona moja w słusznym odpowieda gniewie:
Odfiglowano mu też, bo wisi na drzewie.
Nie nadają się, rzekę, skwapliwe dekrety,
Niechajby był przynajmniej strawił nocne wety.
SŁOWNICZEK WKRÓTCE