منابع گردآوری شده یک بررسی انتقادی از عمل زنان و زایمان زیبایی به نام واژیل‌آنجلو (Vagilangelo) ارائه می‌دهند، که ادعاهای بازاریابی آن را در تضاد با نگرانی‌های جدی اخلاقی و علمی قرار می‌دهد.

بررسی انتقادی عمل واژیل‌آنجلو (Vagilangelo): ادعاها، نگرانی‌ها و نیاز به اصلاحات

ادعاهای بازاریابی و نوآوری معرفی شده:

مواد تبلیغاتی و اسناد مرتبط با واژیل‌آنجلو این عمل را به عنوان یک "پیشرفت انقلابی" در حوزه جوانسازی واژن توصیف می‌کنند. این رویکرد پیشگامانه ادعا می‌کند که جنبه‌های ساختاری و عملکردی سلامت واژن را با ترکیب مکانیسم‌های زیر بهبود می‌بخشد:

1. بخیه‌های داخلی و تنظیم بیومکانیکی: این روش برای بازیابی زاویه طبیعی واژن که ممکن است به دلیل تأثیرات پیری یا زایمان تغییر یافته باشد، از بخیه‌های داخلی استفاده می‌کند.

2. طب ترمیمی (PRP/اگزوزوم‌ها): این تنظیمات با استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و اگزوزوم‌ها ترکیب می‌شود که ظاهراً برای تحریک بازسازی بافت و افزایش حساسیت یا رضایت جنسی عمل می‌کنند. این امر به عنوان راه حلی جامع برای احیای اعتماد به نفس و شادابی در زندگی جنسی بازاریابی می‌شود.

انتقادات علمی و اخلاقی جدی:

در مقابل ادعاهای تجاری، چندین منبع تحلیلی قویاً استدلال می‌کنند که واژیل‌آنجلو یک روند نگران‌کننده از "استثمار" در حوزه رو به رشد جراحی زیبایی زنان جهانی را تجسم می‌بخشد. این انتقادات بر اساس فقدان کامل شواهد علمی و خطرات بالقوه ساختاری است:

فقدان داده‌های مبتنی بر شواهد: این عمل فاقد "داده‌های داوری همتا شده" (peer-reviewed data) است که سازوکارهای آن یا نتایج ادعا شده آن را تأیید کند.

ایمنی نامشخص طولانی‌مدت: هیچ کارآزمایی کنترل‌شده تصادفی یا داده‌های ایمنی طولی معتبری فراتر از چند ماه (یا صفر فراتر از ۶ ماه) وجود ندارد. این امر اصول اساسی "پزشکی مبتنی بر شواهد" و رضایت آگاهانه را نقض می‌کند.

خطرات بخیه‌های داخلی: مشخصات خطر واژیل‌آنجلو به طور خطرناکی تعریف نشده باقی می‌ماند. خطرات نظری ناشی از بخیه‌های داخلی که در نزدیکی ساختارهای ظریف عصبی-عروقی قرار می‌گیرند، شامل احتمال آسیب به عصب، ایجاد مقاربت دردناک (دیس‌پارونی)، یا آسیب به مثانه یا مجرای ادرار است.

عدم استانداردسازی PRP: استفاده از PRP در این کاربرد فاقد شواهد خاص بافتی برای کارایی است و پروتکل‌های تزریق آن فاقد استانداردسازی هستند.

اثر تشدیدکننده گردشگری پزشکی و آموزش غیراخلاقی:

این بحث و جدل به دلیل وجود یک اکوسیستم استثماری که توسط پارادایم‌های آموزشی غیراخلاقی و گردشگری پزشکی کنترل نشده تغذیه می‌شود، پیچیده‌تر می‌شود:

دوره‌های آموزشی کوتاه مدت و بدون اعتبار: برنامه‌های آموزشی برای این روش در حد ۳ تا ۵ روز، عمدتاً در کشورهای عربی، گواهی جراحی صادر می‌کنند. این مدت زمان به شدت با ۱ تا ۲ سال آموزش نظارت‌شده مورد نیاز برای فلوشیپ‌های جراحی در کشورهای با درآمد بالا مغایرت دارد.

بهره‌برداری از بیماران آسیب‌پذیر: بیماران آسیب‌پذیر، اغلب زنان پس از زایمان یا افراد کم‌درآمد در مناطقی مانند بحرین، ناخواسته تبدیل به "ماده تمرینی" برای پزشکانی با آموزش ناکافی می‌شوند.

بار اقتصادی گردشگری پزشکی: گردشگری پزشکی، که در مقاصدی مانند ایران، مصر، و ترکیه رونق دارد، اغلب شامل بسته‌هایی است که مراقبت‌های پس از عمل معنادار را حذف می‌کنند و منجر به عوارضی مانند عفونت یا شکست ایمپلنت می‌شود. این عوارض سپس به سیستم‌های بهداشت عمومی محلی تحمیل می‌شوند و بار مالی سنگینی ایجاد می‌کنند.

درخواست‌ها برای اصلاحات نظارتی و اخلاقی:

منتقدان خواستار اقدام فوری برای جایگزینی سود با اخلاق هستند. توصیه‌های ارائه شده در منابع شامل موارد زیر است:

تعلیق بازاریابی (موراتوریوم): درخواست برای تعلیق فوری بازاریابی واژیل‌آنجلو تا زمانی که کارآزمایی‌های تصادفی و کنترل‌شده (RCT) مناسب در برابر روش‌های شم (Sham procedures) یا فیزیوتراپی لگنی منتشر شوند.

اصلاح استانداردهای آموزش: ممنوعیت جهانی فلوشیپ‌های جراحی زیبایی که کوتاه‌تر از سه ماه هستند و اجرای حداقل دوره‌های اجباری که با الزامات فدراسیون‌های جراحی (مانند FEBS) برای ادغام مهارت‌های نظارت‌شده مطابقت داشته باشد (معمولاً ۲ تا ۳ ماه).

نظارت و پاسخگویی: تقویت نهادهای اعتباربخشی ملی (مانند SAPSB و GMR عربستان سعودی) برای اعمال شفافیت در تبلیغات، مجازات برنامه‌های فاقد اعتبار، و اجباری کردن سیستم‌های گزارش‌دهی عوارض جانبی.

اولویت‌بندی اخلاق: به رسمیت شناختن اینکه تجاری‌سازی عدم قطعیت در سلامت زنان "استثمار" است و نه نوآوری، و لزوم اجرای سیاست‌هایی که اصول اخلاقی پزشکی (مانند primum non-nocere یا "اول آسیبی نرسان") را بر سود اقتصادی اولویت می‌دهند.

Get full access to Reza Lankarani at lankarani.substack.com/subscribe