Voor de vijfde en laatste aflevering van deze podcast trekken Wim De Clercq en Wim Chielens naar het Drongengoedbos, het grootste bos van Oost- en West-Vlaanderen. Ze fietsen er over kaarsrechte dreven die herinneren aan een ondernemende abt, die hier in de 18e eeuw met bosbouw begon. De namen van de dreven herinneren aan de tijd dat je hier de torens van Maldegem en Brugge zag liggen.

Ook later zijn mensen hun stempel op het landschap blijven drukken: met bossen en akkers, wegen en kanalen, zelfs met vliegvelden. Maar de woeste hoogten zijn gebleven. 

Nooit is de cuesta zo snel en zo ingrijpend van uitzicht veranderd als in de middeleeuwen. Steden als Gent en Brugge barstten uit hun voegen. Om te voorkomen dat tienduizenden stedelingen honger zouden lijden, werd deze streek omgeturnd tot landbouwgebied. 

Dat gebeurde vanuit grote ontginningshoeves – zoals de Papinglohoeve in Kleit (Maldegem), waar Wim De Clercq en Wim Chielens in deze vierde aflevering naartoe fietsen. Maar de pogingen waren tot mislukken gedoemd…

Op het meest oostelijke punt van de cuesta ligt Zomergem-Boven. Hier keren we terug naar de Romeinse tijd, toen deze streek voor het eerst op grote schaal werd ontbost. De klei op de heuvels werd afgegraven om potten en dakpannen te maken. En het werd hier ook drukker: archeologen hebben heel wat sporen van bewoning teruggevonden. 

Maar het landschap nam revanche. De schrale bodem raakte uitgeput, en de mensen verlieten de cuesta weer.

Op een van de hoogste punten van de cuesta staat de watertoren van Kleit (Maldegem). De kronkelende weg naar boven staat bij wielertoeristen bekend als de ‘Poggio van Kleit’: een klein beetje overdreven misschien, maar een kuitenbijter is het zeker. 

De watertoren is de perfecte locatie voor de tweede aflevering van deze podcast. Daarin verneem je wanneer de eerste mensen naar deze streek zijn gekomen, wat ze hier hoopten te vinden, en welke sporen ze hebben achtergelaten.

In de eerste van vijf afleveringen hoor je wat een cuesta is en hoe de cuesta Oedelem-Zomergem is ontstaan. 

Wim De Clercq en Wim Chielens beginnen hun fietstocht in het dal van de Wagenmakersbeek in Ursel. En het valt meteen op: dit is níét ‘le plat pays’. ’t Is het startsein voor een verhaal van schuivende aardplaten en prehistorische zeeën, van sedimenten en erosie, van zand en klei.