yapay zekânın neden olduğu suçlar ve bu suçlarda kimin sorumlu tutulması gerektiği üzerine yoğunlaşmaktadır. Geleneksel ceza hukukunun kasıt veya ihmal gibi insana özgü kavramlara dayanması nedeniyle, yapay zekânın duygu veya niyetten yoksun olması, sorumluluk konusunda bir gri alan yaratmaktadır. Uber'in otonom araç kazası ve Çin'deki derin sahte dolandırıcılık gibi gerçek vaka örnekleri sunularak, mevcut hukuki sistemde yapay zekânın yargılanamaz olduğu ve sorumluluğun genellikle insanlara yüklendiği belirtilmektedir. Metinler ayrıca, yazılımcılar, kullanıcılar veya şirketler gibi potansiyel sorumluları tartışmakta ve bazı otonom yapay zekâ sistemlerine sınırlı yasal kişilik verilmesi gibi gelecekteki olası çözümleri ve yapay zekâya özgü bir ceza hukukunun gerekliliğini incelemektedir.