YUSUF SURESİ 106-111 N053 M012

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla.

106- Onların çoğu, Allah'a ortak koşmadan iman etmezler.

107- Onlar, Allah'ın azâbından (herkesi) kaplayacak olandan veya onlar farkına varmadan onlara ansızın geliverecek olan Kıyâmetten emin mi oldular?

108- De ki: "İşte benim yolum. Ben Allah'a basiretle da'vet ederim. Ben ve bana uyanlar da (böyle). Allah'ı tesbih ederim. Ben müşriklerden değilim.

109- Senden önce de şehirler halkından kendilerine vahy ettiğimiz erkeklerden başka Peygamber göndermedik. Yeryüzünde dolaşıp kendilerinden öncekilerin akıbetini görmüyorlar mı? Takva sahipleri için âhiret yurdu daha hayırlıdır. Hala akıllanmayacak mısınız?

110- Peygamberler ne zaman (kâfirlerin imanından) ümitlerini kesmiş ve yalan çıkacaklarını (Allah'ın yardımının gelmeyeceğini) zannettiklerinde onlara yardımımız geldi ve dilediklerimiz kurtarıldı. Suçlu toplumlardan azabımız geri çevrilmez.

111- Gerçekten onların kıssalarında akıl sahipleri için ibret vardır. (Kur'ân) uydurulan bir söz değildir. Fakat kendinden öncekilerini doğrulayan, her şeyi açıklayan, iman edecek bir toplum için, hidâyet ve rahmettir.

https://soundcloud.com/kuranikerimtefsiri/yusuf-suresi-106-111-tefsiri