YUSUF SURESİ 15-22 N053 M012

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla.

15- Onu (Yusuf'u) götürüp kuyunun dibine atmada hepsi anlaştıklarında biz de Ona (Yusuf'a): "Sen onların bu işlerini, onların farkında olmadığı bir zamanda onlara haber vereceksin" diye vahy ettik.

16- Akşam vakti ağlayarak babalarına geldiler.

17- "Ey babamız, biz yarışmaya gittik; Yusuf'u mallarımızın yanına bıraktık. O’nu kurt yedi. Biz doğru söylesek bile sen bize inanmazsın" dediler.

18- Yusuf'un gömleğini üstüne yalandan (sürülmüş) kanla getirdiler. (Ya'kub) "Belki nefisleriniz sizi (kötü) bir işe sürükledi. Bana düşen güzelce sabretmektir. Bu anlattıklarınıza karşı yardım yalnız Allah'tan istenir" dedi.

19- Yolcu kafilesi geldiler ve sucularını (kuyuya) gönderdiler. O da kovasını (kuyuya) sarkıttı. (Yusuf'u görünce) "Müjde!.. işte bir çocuk" dedi. O’nu bir ticaret malı olarak sakladılar. Allah, onların ne yapacaklarını biliyor.

20- O’nu belirli sayıda az bir paraya sattılar. Bu konuda isteksizdiler.

21- O’nu Mısır'da satın alan, hanımına: "O’nun yerini güzel eyle. Belki bize faydası olur, veya onu evlat ediniriz" dedi. İşte biz olayların yorumunu O’nu (Yusuf'a) öğretmek için Yusuf'u yeryüzüne yerleştirdik. Allah işinde galiptir. Ancak insanların çoğu bilmezler.

22- (Yusuf ergenlik çağına gelip) güç ve kuvvetine kavuşunca, Ona hüküm ve ilim verdik. İyilik yapanları biz, işte böyle mükâfatlandırırız.

https://soundcloud.com/kuranikerimtefsiri/yusuf-suresi-15-22-tefsiri