YUSUF SURESİ 51-57 N053 M012

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla.

51- (Kral, kadınlara ): "Yusuf’tan murat almak istediğinizde durumunuz neydi?" dedi. Kadınlar: "Haşa, Allah için biz, O’nun hiç bir kötülüğünü bilmiyoruz" dediler. Aziz'in hanımı: "Şimdi gerçek ortaya çıktı, Ben, O’ndan murat almak istemiştim; şüphesiz O, doğru söyleyenlerdendi."dedi.

52- (Yusuf): Bu (soruşturmayı) benim O’na (Azize) yokluğunda hıyanet etmediğimi, hainlerin tuzaklarını Allah'ın başarıya ulaştırmayacağını bilsin için (yaptırdım dedi)."

53- (Bu soruşturma ile) ben nefsimi temize çıkarmıyorum. Çünkü nefis daima kötülüğü emredicidir. Ancak Rabbimin esirgediği müstesna. Şüphesiz Rabbim Ğafur'dur, Rahîm'dir.

54- Kral: "O’nu bana getirin. O’nu kendime has danışman yapayım" dedi. Yusuf'la konuşunca (Kral): "Sen bu günden (itibaren) katımızda mevki sahibisin. Güvenilensin" dedi.

55- (Yusuf) dedi ki: "Beni ülkenin hazineleri üzerine (yönetici) kıl. Şüphesiz Ben çok iyi korur ve (yönetmesini) bilirim."

56- Böylece Yusuf'u ülkeye yerleştirdik. Ülkenin dilediği yerinde konaklardı. Biz, rahmetimizi dilediğimize nasip ederiz. İyilik yapanların mükâfatını zayi etmeyiz.

57- İman edenler ve sakınanlar için âhiret mükâfatı daha hayırlıdır.

https://soundcloud.com/kuranikerimtefsiri/yusuf-suresi-51-57-tefsiri