YUSUF SURESİ 83-90 N053 M012

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla.

83- (Ya'kub): "Her halde nefisleriniz size bir işi süsleyip güzel göstermiş. Artık bana, güzel bir sabır gerekir. Belki Allah, onların hepsini bana getirir. Şüphesiz O, her şeyi bilen, hikmetle hükmedendir" dedi.

84- Yâ'kub, onlardan yüz çevirdi ve: "Ey Yusuf'a olan hüznüm" dedi ve tasadan gözleri ağardı. O kederini içine atıyordu.

85- (Oğulları) dedikler ki: "Allah'a yemin olsun ki sen Yusuf'u anarak hasta olacak veya öleceksin."

86- (Ya'kub) dedi ki: "Ben kederimi ve hüznümü Allah'a şikâyet ederim ve Allah'tan sizin bilmediklerinizi bilirim."

87- "Oğullarım, gidiniz ve Yusuf'la kardeşini araştırınız. Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz. Allah'ın rahmetinden ümidi ancak kâfir topluluklar keser."

88- (Ya'kub'un oğulları) Yusuf'un yanına girdiklerinde: "Ey Aziz, bize ve ailemize kıtlık dokundu. Biz değersiz sermaye ile geldik. Bize ölçek(le buğday) ver. Bize tasadduk eyle. Şüphesiz Allah tasadduk edenleri mükâfatlandırır" dediler.

89- Yusuf: "Siz cahilken Yusuf'a ve kardeşine ne yaptığınızı biliyor musunuz?" dedi.

90- (kardeşleri) "Şüphesiz sen Yusuf'sun" dediler. Yusuf: "Ben Yusuf'um bu da kardeşim. Allah bize iyilik yaptı. Kim sakınır ve sabrederse şüphesiz Allah, iyilik yapanların ecrini zayi etmez" dedi.

https://soundcloud.com/kuranikerimtefsiri/yusuf-suresi-83-90-tefsiri