Η ιστορία ενός εγκλήματος με ηθικό αυτουργό τον χρόνο. Κάθε φορά που το ρολόι γυρνάει ξανά στο 00.00 αρχίζει η έκσταση αλλά και ο εφιάλτης. Το μηδέν, κάποτε σαν στόμα ανοιχτό που φωνάζει, σαν στόμα ανοιχτό που νυστάζει, και άλλοτε σαν πολύχρωμο κουμπί, καλεί τον ήρωα σε μια εφιαλτικη κατάβαση με μοναδικές αποσκευες ένα πολύ μακρύ γκρι παλτό, ένα μπρίκι κι ένα χαλασμένο ηλεκτρικό ρολόι που άλλες φορες αναβοσβήνει μεσα στο όνειρο κι άλλες φορες σε κλείνει μες στη φυλακή. Το μηδέν, καύσιμο, άκαο και στάχτη.

--------

In this crime story, time is the moral perpetrator. Every time the clock strikes 00.00 the ecstasy and the nightmare begins. The zero, sometimes like an open mouth that screams, sometimes like an open mouth half asleep and sometimes like a colorful button