خوبه که آدم برای هر چیزی توی زندگی خوش شانس باشه، حتی برای مردن.

این عبارت "روحِش شاد" خیلی قشنگه، اما خب همیشه ممکن نیست که یه میّتی روحش شاد باشه.

بهتره این عبارت رو برای مومیایی‌هایی که توی موزه‌ها به نمایش گذاشته شدن، استفاده کنیم. چون دست‌کم نسبت به اجساد قرن نوزدهمی باهاشون محترمانه‌تر رفتار شده.

توی قرن نوزدهم گروهی به اسم رستاخیزگرایان اجساد رو می‌دزدیدند.

حالا اینکه برای چی این کارو می‌کردند یه داستان مفصلی داره که براتون می‌گم.

...................

منابع:

• کتاب قلعه‌ی اوترانتو نوشته‌ی هوراس والپول به ترجمه‌ی کاوه میرعباسی از نشر قطره که البته احتمالا چاپش تموم شده؛
• کتاب فرانکنشتاین نوشته‌ی مری شرلی که از این کتاب چند تا ترجمه موجود است که پیشنهاد من ترجمۀ فرشاد رضایی از نشر ققنوس‌ست؛
• https://khronoshistoria.com/historia-contemporanea/europa-contemporanea/resurreccionistas-mortsafe/
• https://www.caninomag.es/critica-diario-de-un-resurreccionista-el-pasado-oscuro-de-la-anatomia/
• https://www.amazon.fr/Diario-resurreccionista-Historia-ilustrada-anatomistas/dp/8494619713
• https://www.14ymedio.com/reportajes/ladrones-huesos-saquean-cementerios_0_2005599421.html

...................

راوی: دکترعلیرضا یارقلی

مترجم و سردبیر: شهاب نادری‌مقدم

مدیر تولید: زهرا افسر

آهنگساز: دکتر محسن جلیلی

گرافیست: سروناز بختیاری

ضبط:  استودیو Permuty