www.wioskaonline.pl

Jest taka książka “Zaufanie - waluta w przyszłości” Michała Szafrańskiego. Idąc tym tropem, można zadać kolejne pytania o to, cóż to za waluta, co się zyskuje, jakie wypłaty zapewnia, co się nią kupuje i w co inwestuje, i co się dzieje, gdy się zrobi manko.

Do puli pytań można dodać te, które podszeptuje częsty towarzysz zaufania - strach: a co jak się pomylę? A co, jak zaufam i będzie rozczarowanie? Ostrożny bądź! - podszeptują ludowe mądrości i jeszcze - Nie bądź naiwny! Uczymy się, że zaufanie to grząski grunt, gdzie czyhać może niebezpieczeństwo.

A jednocześnie zaufanie prowadzi do niezwykłych skarbców. Do fajnych, dobrych miejsc. Umożliwia sięgnięcie po coś nowego, zaciekawianie się.

Proces budowania zaufania i budowania na zaufaniu obserwujemy co roku na Campach, ale, co może mniej oczywiste, widać to też w wiosce internetowej. Że można sobie śledzić z dystansu wątki, dyskusje, wpisy, dreptać sobie, budować poczucie bezpieczeństwa i wtedy decydować na ewentualne podzielenie się. Powoli. W swoim tempie. Bo zaufanie to nie jest skok na główkę, ale krok po kroku uczenie się siebie.