Mum-Rage …

Jarenlang heb ik me heel erg geschaamd over mijn Mum Rage … boos? Woest kon ik worden! Alsof de woede me compleet overnam en ik niet kon stoppen; schreeuwen, nare dingen zeggen … het is alsof het uit het niets komt … maar eigenlijk een opstapeling van frustratie m, vermoeidheid en onderdrukte emoties is.

Mum-Rage… heb jij er last van?

Wat nou als ik zeg dat Mum Rage een belangrijk signaal is. Het geeft aan dat je over je grenzen bent gegaan, je zorgt voor iedereen, behalve voor jezelf. Je geeft, geeft en geeft … totdat er niets meer over is voor jezelf.

Die woede is een belangrijk signaal; dat je niet doet wat je wilt, dat je geen ruimte hebt voor jezelf en dat je overvraagd wordt.

Waar voel jij je overvraagd? Wat wil je graag doen waar je niet aan toe komt? Over welke grenzen laat je (nog) heen gaan?