Ջազի պատմությունը հարուստ է փառավոր էջերով, որոնց թվում առավել նշանակալի են 20–րդ դարի առաջին կեսի զարգացումները։ 1940–ականները երաժշտության պատմության մեջ հայտնի են սվինգի, մեղեդային ջազի հաղթարշավով, դասական թեմաների թարմ մշակումներով և կատարողական նորարարություններով։ Այս դարաշրջանը բնութագրող կարևոր նորամուծություններից էր նաև ռասսայական խտրականությունը մերժող «բի բոպը»։ Ջազային այս նոր ժանրը աչքի էր ընկնում կոմպոզիցիոն բարդությամբ և նրա ողջ հակադրությունը ջազի՝ որպես փոփ արթի մերժումն էր։ «Բի Բոպը» պատերազմող Ամերիկայի խորհրդանիշը դարձավ՝ պահպանելով իր առաջադիմական ոգին մինչև Մարտին Լյութեր Քինգի սևամորթների իրավունքների համար մղվող պայքարում տարած իրական հաղթանակը։ 

Ջազի տեսաբան Ռիմա Տիգրանյանը խոսել է «բի բոպի» դարշրջանի մասին, ներկայացրել դրա արձագանքներն ամերիկյան արվեստում և գրականության մեջ։