บรรยายเมื่อ 25-10-2563

การปฏิบัติที่แท้จริงนั้นจะเกิดขึ้นต่อเมื่อ...เราเลิกปฏิบัติ...เลิกเป็นนักปฏิบัติธรรม

ทิ้งความรู้ในเชิงข้อมูล 

ทิ้ง Concept ความคิด 

แล้วเหลืออะไรตอนนี้? 

ความรับรู้ที่เงียบเชียบที่สุดปราศจากคำพูด 

รู้ที่เราไม่ได้สร้างมันขึ้นมา 

และในการปฏิบัติธรรม 

รู้นี้ ส่งผลให้เกิด คำว่าสักว่ารับรู้

และเราจะพบว่าตลอดการรู้นี้ 

ความสำคัญของการปฏิบัติธรรม ไม่ใช่การเห็นอะไร

ความสำคัญที่สุดคือ เราอยู่ที่ไหน

เรามีหน้าที่สำคัญที่สุดอย่างเดียวคือ กลับบ้าน...กลับให้ถูกบ้าน

ในแต่ละปัจจุบันขณะที่เงียบที่สุด...คือเส้นทาง