1) تفاوتی نکند قدرِ پادشایی را / که التفات کند کمترین گدایی را

2) به جانِ دوست که دشمن بدین رضا ندهد / که در به روی ببندند آشنایی را

3) مگر حلال نباشد که بندگان ملوک / ز خیلِ خانه برانند بی نوایی را

4) وگر تو جور کنی ، رای ما دگر نشود / هزار شُکر بگویم هر جفایی را

5) همه سلامت نَفس آرزو کند مردم / خلافِ من که به جان می خَرم بلایی را

6) حدیثِ عشق نداند کسی که در همه عُمر / به سَر نکوفته باشد درِ سرایی را

7) خیال در همه عالَم برفت و باز آمد / که از حضورِ تو خوشتر ندید جایی را

8) سری به صحبتِ بیچارگان فرود آور / همین قدَر که ببوسند خاکِ پایی را

9) قبای خوشتر از این در بدن تواند بود / بدن نیفتد از این خوبتر قبایی را

10) اگر تو روی نپوشی بدین لطافت و حُسن / دگر نبینی در پارس پارسایی را

11) منه به جانِ تو بارِ فراق بر دلِ ریش / که پشّه ای نَبَرد سنگِ آسیایی را

12) دگر به دست بیاید چو من وفاداری / که تَرک می ندهم عهد بی وفایی را

13) دعای سعدی اگر بشنوی ، زیان نکنی / که یحتمل که اجابت بُوَد دعایی را