به مَردَم که آن سوی اتاق روزنامه می‌خواند گفتم: روزی که جسمت را روی زمین رها کنی و بروی، اوّل یک بند از انگشتت را برای خودم جدا می‌کنم و برمی‌دارم، بعد می‌برمت غسّالخانه. گفت: «تو دوستم داری و این طور بی‌رحم حرف می‌زنی؟ برایم عمرِ نوح آرزو کن!» گفتم: بالاخره که چه؟ همهٔ‌مان باید برویم. اگر با هم برویم که عالی است. اما می‌ترسم این طور نشود و هم را گم کنیم. من نمی‌خواهم گمت کنم...:::موسیقی‌ها: مهدی رجبیان: آلبومِ «کودتای خدایان» | نویسنده: وحیده ابراهیم‌زاده ــ ویرایشِ یاسین حجازی | گوینده و کارگردان: یاسین حجازی | ضبط: استودیو ۱۴، علیرضا منصوری | طرّاحِ جلد: محی‌الدین تقی‌پور