Սրճենու վայրի տեսակները հայտնի են մարդկությանը դեռևս անհիշելի ժամանակներից, սակայն դրա ընտելացումը և մշակությունը լայնորեն տարածում են գտել միայն զարգացած միջնադարում։ Գիտնականների պնդմամբ սուրճի հայրենիքն են համարվում հյուսիս – արևելյան Աֆրիկան և Արաբական թերակղզին, որտեղ էլ առաջին անգամ բացահատվել են վերջինիս օգտակար հատկությունները։ Սուրճի ներթափանցումը եվրոպական աշխարհամաս լիովին փոխակերպեց դրա նշանակությունը․ ամենապարզ ըմպելիքից այն դարձավ մի ամբողջ մշակույթ, որն իր արտացոլումը գտավ ոչ միայն կենցաղում և քաղաքային միջավայրում, այլ նաև արվեստում և գրականության մեջ։

Սուրճի մշակույթը հետազոտող Տաթև Սարոյանն իր խոսքում անդրադարձել է այս ընմպելիքի պատմությանը՝ ներկայացնելով դրա նշանակությունը առաօրեականության համատեքստում։