“.. พวกเราเนี่ย เห็นญาติตาย เราน่าจะเตือนตัวเองได้แล้วว่า “ถึงวาระของเราอีกไม่ช้าแล้ว ในอนาคตคงถึงลำดับเราแล้ว” ตอนนี้เราอาจจะเป็นแค่คนรดน้ำศพ เวลานี้เราอาจจะเป็นคนคอยจุดธูปเทียนหน้าศพ วาระนี้เราอาจจะมาเป็นแขกผู้มีเกียรติ มาวางของถวายพระ เวลาพระสวดจะมีตัวแทนมา พระ ๔ รูปก็คนสำคัญ ๔ คน มาวางผ้าบังสุกุล มาถวายเครื่องปัจจัยไทยทาน วันเผาศพก็เป็นผู้วางผ้าบังสุกุล ลำดับมันค่อยๆเคลื่อนมาเรื่อยๆนะ จากเราเป็นผู้มานั่งร่วมพิธี แล้วเราก็กลายเป็นคนสำคัญ เข้าใกล้พิธีไปเรื่อยๆ สักวันหนึ่งเราจะเป็นคนเด่นที่สุดในพิธี คือเป็นศพให้เขาวางผ้าบังสุกุลนั่นแหละ เราจะเป็นผู้เด่นที่สุดสักวันหนึ่ง .. ” … พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล … วันที่ ๑๑ เมษายน ๒๕๕๘ (ไฟล์ 580411 งานพระราชทานเพลิงศพคุณแม่ผาณิต บุตรดี ระหว่างเวลา ๑๘.๔๓-๑๙.๕๓)