Ik heb er soms best moeite mee. Een ander kan ik vergeven, maar mezelf... dat is nog best vaak een dingetje. Niet dat ik echt boos ben op mezelf, maar het is meer een soort ‘schuldgevoel’, alsof ik mezelf niet mág vergeven. Ofzo. Ik vind het een lastig onderwerp 😅.

Vaak, als we iets doen wat ‘niet goed’ is blijven we hangen in ‘Dat had ik nooit moeten doen’, of ‘Fuck wat ben ik stom geweest’. En zo gaat en blijft het aan ons knagen. Maar iedereen maakt fouten, ben jij dan de uitzondering van iemand die geen fouten mag maken? Door jezelf je fouten te vergeven, ontstaat er ruimte voor nieuwe groei én dus om dingen anders te doen.

Wanneer je jezelf niet vergeeft, houd je oud zeer vast en dat hoopt zich op. Het keywoord? LOSLATEN. Hebben we ‘m weer. Volgens mij gaat het hele leven over loslaten.