1909 թվականին Ֆիլիպպո Մարինետտին հեղափոխեց համաշխարհային արվեստն իր նշանավոր Ֆուտուրիզմի մանիֆեստով։ Այն հռչակում էր նոր դարաշրջանի ծնունդը, որի հայացքն ուղղված էր դեպի ապագան, և որն անշրջելի հերքում էր անցյալի արվեստի ավանդներին վերադառնալու բոլոր միտումները։ Ֆուտուրիստները փառաբանում էին ապագան և փորձում էին կյանքի կոչել առաջին հայացքից տարօրինակ և պոպուլիստական թվացող անհավանական ձեռնարկներ։ Այս տեսանկյունից հետաքրքրական է Ֆուտուրիզմի արձագանքը նաև հայ իրականության մեջ։

Գրականագետ Արքմենիկ Նիկողոսյանը ներկայացրել է ֆուտուրիզմը և անդրդարձել այն գրական ու գեղարվեստական շարժումներին, որոնք տարածված էին 20–րդ դարի Եվրոպայում և Խորհրդային կայսրության սահմաններում։