Een applaus kan een afspraak zijn, maar als de ander lacht, dan weet je dat het echt is.  In deze serie is Wouter (1980) een vreemde eend, in die zin dat ik hem vooral ken als podcaster (en komiek, en broer van een vriendin) en niet zozeer als kenner op het gebied van mannen en relaties. Ons gesprek gaat natuurlijk wel over zijn vaderschap, de verhouding met zijn vader en moeder en die met zijn partner. Maar we praten ook veel over de onzekerheden die het vak van komiek met zich mee brengt. Wat als de zaal niet lacht? Wat als jongere collega’s je voorbijvliegen? Wat als je niet gezellig mee doet?  Gelukkig lachen we er veel om. 
Aan het eind leest Wouter, zoals elke man, een brief aan zijn vader voor. 

Check manoman.nl