Czy gdy zostaliśmy sami to inaczej niż w przeszłości radzimy sobie ze smutkiem i rozterkami? Czy w naszym związku dajemy sobie więcej przestrzeni na przeżywanie smutku, zamiast - zwyczajowego - wkładania wysiłku, by go nie odczuwać? Jaką rolę odgrywa w tym "czarny notesik" Izabeli? I czy Marek wiedział o jego istnieniu?