Bert Scholten vertaalt oud-Hollandse tradities en geschiedenissen naar installaties en liedjes, die iets vertellen over hoe onze huidige maatschappij is ontstaan. Neem de koekplank, een houten mal waarmee je een koek in een bepaalde vorm bakt. De gewoonte om een koek cadeau te geven die zo is gevormd dat de ontvanger er verhulde kritiek in kan lezen, zoals met ons Sinterklaasgedicht nu, wordt door Bert gevangen in een venijnige song. In zijn werk is ook te zien hoe grote ontwikkelingen in onze geschiedenis effect hadden op het uiterlijk van de koekplank: door mechanisatie is het houtsnijwerk minder karakteristiek en gedefinieerd geworden, en sinds de kolonisatie hebben kruiden en het gebruik van bloem hun intrede gedaan, waardoor de koek is gaan rijzen en er slechts nog contouren van het snijwerk zichtbaar zijn. Al deze beetjes verloren kennis zijn de bouwstenen voor Berts werk.

Aflevering 217 - Bert Scholten

KUNST IS LANG is een programma van online kunsttijdschrift mister Motley en Luuk Heezen. Je hoort elke week een uitgebreid gesprek met een kunstenaar over het laatste werk, inspiratiebronnen en drijfveren. M&eacute;t diepgang, maar zonder ingewikkeld jargon. 

Arts

Literature

Performing Arts

Design

Food

Fashion & Beauty

Visual Arts

Wouter van der Giessen doet interventies in de openbare ruimte, vaak met objecten die je op straat tegenkomt: een zwerm van gele opklapborden, met daarop ‘caution: work in progress’, drie grote parasols die zijn dichtgenaaid zodat ze op tollen lijken, of flexibele speeltoestellen die door het hek van een voortuin kronkelen. Door op te vallen en af te wijken, leggen zijn werken bloot wat de gangbare conventies in de buitenruimte zijn, soms zelfs al voordat ze überhaupt gemaakt zijn: in een digitale schets deed Wouter het voorstel om een zes meter hoge Dixie in een vijver in Zoetermeer te laten plaatsen. Het leverde hem een berg aan verontwaardigde reacties op, die er tegenwoordig bij lijkt te horen als je een kunstwerk in de openbare ruimte wilt plaatsen. Als het aan Wouter ligt maakt hij dat niet meer mee, want na zijn burn-out hoeft de stress van het werken in de openbare ruimte van hem niet meer zo nodig.

Aflevering 289 - Wouter van der Giessen

Ruben Mols maakt objecten en installaties die gaan over de relatie tussen de fysieke en digitale wereld, met name over de vraag hoe we als mens geconditioneerd worden door technologische apparaten. Zo bestaat recent werk van Ruben uit opslag- en verhuisdozen met afdankertjes uit onze jonge digitale cultuur: een uitvergrote houten Tamagotchi ,of oversized houten floppydisks. Op het werk Umwelt zien we het silhouet van een goudvis in een kom, regel voor regel opgebouwd uit zwarte leestekens tegen een witte achtergrond - zoals de plaatjes online gemaakt werden voordat er gifjes, of zelfs jpegs waren. En in het mysterieuze werk Substrate IV - Thinksystem V1 zien we een sierlijk gebogen metalen frame, met er middenin een rechthoek die doet denken aan de hard plastic zijwand van een computerkast, inclusief voorgevormde montagekruisjes, uitsparingen, luchtgaten en verbindingsstukjes. Hoewel Rubens werken duidelijk verwijzen naar digitale zaken, zijn ze dat zelf allerminst: er is in de verste verte geen beeldscherm te bekennen.

Aflevering 288 - Ruben Mols

Thijs Ebbe Fokkens maakt grote installaties, die qua uitstraling passen bij domeinen waar de mens grip zoekt op de mysteries van ons leven, zoals wetenschap of religie. Hij geeft ze bijvoorbeeld het uiterlijk van een archeologische opgraving, met als verschil dat wat wordt opgegraven uit de toekomst lijkt te komen, in plaats van uit het verleden. Of hij laat je via een houten stellage afdalen in een sluis, met een metershoge watermassa aan de andere kant, om een fysieke ervaring te koppelen aan het abstracte idee van dreigend water dat door klimaatverandering op ons af zou kunnen komen. De kleine offers die op de stellage geplaatst zijn, versterken het rituele karakter van het werk. Zo fungeren Thijs' installaties als plek om te reflecteren en toekomstscenario's te verbeelden.

Aflevering 287 - Thijs Ebbe Fokkens

Charlotte Dumas werd al vroeg in haar carrière bekend met haar intieme portretten van dieren, vaak honden of paarden, die zo zijn gefotografeerd dat hun unieke karaktertrekken te lezen zijn. Sinds 2012 is ze de dieren ook gaan filmen, bijvoorbeeld in een drieluik over wilde paardjes op het kleine Japanse eiland Yonaguni. Het zijn symbolische, tekstloze films waarin behalve de paarden ook kinderen te zien zijn, die zich op een vergelijkbare manier vanzelfsprekend gedragen.

Aflevering 286 - Charlotte Dumas

Juha van 't Zelfde werkt als DJ, docent, filmmaker en organisator met het idee van collectieve creativiteit. Bijvoorbeeld in het ontwerpen van clubavonden waarin iedereen volledig zichzelf kan zijn en bijdraagt aan een open sfeer, in workshops die draaien om de vraag hoe je de clubscene klimaatrechtvaardig kunt laten opereren, maar net zo makkelijk in een collage-documentaire waarin langere historische lijnen van collectieve creativiteit worden aangewezen: van zwarte jazzmusici in het Amsterdam van de jaren ‘20 uit de vorige eeuw, via ideeën en daden van de Dada beweging, CoBrA, en Provo’s, tot het ontstaan van een iconische vrijplaats als de Amsterdamse discotheek RoXY.

Aflevering 217 - Bert Scholten

Download our free app to listen on your phone