Μερικές φορές, για να προχωρήσεις, χρειάζεται πρώτα να σταθείς.
Στο τελευταίο επεισόδιο του 2ου κύκλου, μοιράζομαι τη δική μου στιγμή επανατοποθέτησης· πώς έμαθα να ακούω το σώμα μου, να δίνω χώρο στα “όχι” και στα “ναι” μου, και να βρίσκω τη φωνή μου μέσα στο “ανάμεσα”.
Ένα κλείσιμο γεμάτο ευγνωμοσύνη… και μια υπόσχεση για όσα έρχονται.