Merhabalar, bu bölümde ilk kısımda bağlanma ile ilgili Bowlby ve Ainswort'ün kuramlarına değindikten sonra aldatmanın bağlanma stilleri ile olan ilişkisi, aldatmanın türleri ve nedenlerine değiniyor oldum. Bölümün ortalarında ise boşanmanın evlilikteki süreçlerde hangi durumlara göre ortaya çıktığı, çiftlerde ve çocuklardaki olası durumlara değiniyor oldum. Son kısımda ise bu 3 kavramın birbiriyle olan ilişkisi ve yapılan çalışmalara değindim. Keyifli dinlemeler.

Referanslar

Akyüz, E. (1978). Boşanmanın çocuk üzerindeki

Ainsworth, M. S. (1989). Attachments beyond infancy. American

Amidon, A. D. (2008). Intimate relationships: Adult attachment, emotion regulation, gender roles, and infidelity. The University of Texas at Austin.

Banse, R. (2004). Adult attachment and marital satisfaction: Evidence for dyadic configuration effects. Journal of Social and Personal Relationships, 21(2), 273-282.

Bartholomew, K., ve Horowitz, L. M. (1991). Attachment styles among young adults: A test of a four-category model. Journal of Personality and Social Psychology, 61(2), 226-244.

Boekhout, B. A., Hendrick, S. S., ve Hendrick, C. (2003). Exploring infidelity: Developing the relationship issues scale. Journal of Loss and Trauma, 8, 283-306.

Bowlby, J. (1973). Attachment and loss. Basic Books.

Bowlby, J. (2012). Bağlanma [Çev. T. V. Soylu]. Pinhan Yayıncılık.

Collins, N. L., ve Read, S. J. (1990). Adult attachment, working models, and relationship quality in dating couples. Journal of Personality and Social Psychology, 58(4), 644-663.

Çalışır, M. (2009). Yetişkin bağlanma kuramı ve duygulanım düzenleme stratejilerinin depresyonla ilişkisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 1(3), 240-255.

Çavuşoğlu, Z. Ş. (2011). Bağlanma stilleri evlilik uyumu ve aldatma eğilimi arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi] Maltepe Üniversitesi.

Erbay, E., Gök, F. A., ve Kardeş, T. Y. (2015). Aile mahkemelerine başvuran ve boşanma sürecinde olan ailelerin problem çözme becerilerinin incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 19(1), 139-154.

Ertan, Ö. (2002). Bağlanma stillerinin eş seçimi ile kritik ve kritik olmayan evlilik dönemlerindeki doyum üzerindeki rolü [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Ortadoğu Teknik Üniversitesi.

Feeney, J. A. (2002). Attachment, marital interaction and relationship satisfaction: A diary study. Personal Relationships, 9(1), 39-55.

Hall, J. H., ve Fincham, F. D. (2006). Relationship dissolution following infidelity: The roles of attributions and forgiveness. Journal of social and clinical psychology, 25(5), 508-522.

Hazan, C., ve Shaver, P. (1987). Romantic love conceptualized as an attachment process. Journal of personality and social psychology, 52(3), 511.

Kantarcı, D. (2009). Evli bireylerin bağlanma stillerine göre aldatma eğilimleri ve çatışma yönetim biçimlerinin incelenmesi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Varlık Özsoy, E. (2015). Bağlanma, anksiyete ve bilgi işleme [Yayımlanmamış doktora tezi]. Ankara Üniversitesi.

Weil, M. W. (1975). Extramarital relationships: A reappraisal [Doctoral Dissertation]. William Peterson College of New Jersey.

Yárnoz-Yaben, S. (2010). Attachment style and adjustment to divorce. The Spanish Journal of Psychology, 13(1), 210-219.

YILDIRIM, M. S. Ö., ve Ceren, Y. A. Ş. A. (2019). Ebeveynleri boşanmış yetişkin bireylerin kişilerarası ilişkilerinde bağlanma modelleri ile ayrılma kaygısının ilişkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(4), 267-278.

İletişim adresi: [email protected]

İnstagram: https://www.instagram.com/psksertacyucel /

 https://www.instagram.com/zihinpusulasipodcast

Web: www.pskmuradhanycel.com