የሚያጠነጥነው የሰው ትዕግስት ማጣት በሚያስከትላቸው መዘዞች እና በእግዚአብሔር ጊዜ እና ታማኝነት መታመን አስፈላጊነት ላይ ነው። ምዕራፉ የሦራ (በኋላ ሣራ በመባል የምትታወቀው) እና አብራም በእግዚአብሔር እቅድ ከመታመን ይልቅ በራሳቸው ጥረት የእግዚአብሔርን ቃል ኪዳን ለመፈጸም ያደረጉትን መዘዝ ያጎላል።

በእግዚአብሔር እና በአብራም (በኋላ አብርሃም ተብሎ በሚጠራው) መካከል ያለው ቃል ኪዳን መመስረት። ይህ ምዕራፍ የሚያጎላው የእግዚአብሔርን ታማኝነት ለተስፋዎቹ እና በእግዚአብሔር አቅርቦት ላይ የእምነት እና የመታመንን አስፈላጊነት ነው።

ይህ ምዕራፍ የአብራምን ድፍረት፣ እምነት እና ታማኝነት እንዲሁም የእግዚአብሔርን ጣልቃገብነት ያጎላል።

የግጭት አፈታት፣ ልግስና፣ ትህትና፣ የእግዚአብሔር አቅርቦት እና እምነት በአስቸጋሪ ሁኔታዎች ውስጥም ቢሆን አብራምን የታማኝነት እና በእግዚአብሔር የመታመን ምሳሌ አድርጎ ያቀርባል። እግዚአብሔር ለገባው ቃል ታማኝ መሆኑን

ጉልህ የሆነ የለውጥ ግዜ ያሳያል፣ ይህም እግዚአብሔር በአብራም ዘር በኩል የሰውን ልጅ ለመባረክ እና ለመቤዠት ያለውን እቅድ ከአጀማመር አንፃር አንድ ወገን ያለው ቢመስልም፣ በእግዚአብሔር እና በአብራም መካከል ያለው የቃል ኪዳን ግንኙነት ከጊዜ ወደ ጊዜ እያደገ በእምነት፣ በመታዘዝ እና በእግዚአብሔር ታማኝነት ወደሚገለጽ የጋራ አጋርነት። እግዚአብሔር ቃል ኪዳኑን ለመመስረት ቅድሚያውን ሲወስድ፣ የአብራም ምላሽ እና ታማኝነት ለፍፃሜው ወሳኝ ሚና ነበረው

የበኩራት ማህበር ከሴም እስከ ታራ ባለው የዘር ሐረግ አውድ ውስጥ፣ የበኩር ልጅ መሆን እና የእግዚአብሔር ምርጫ የኖኅ የበኩር ልጅ ለክርስቶስ በሚመጣው የትውልድ ሐረግ ውስጥ ለዘሮቹ ጠቃሚነት አስተዋጽኦ ነበረው።

በዘፍጥረት መጽሐፍ ውስጥ የኖኅን ዘሮች በሦስቱ ልጆቹ ሴም፣ ካም እና ያፌት የዘር ሐረግ የሚገልጽ ምዕራፍ ነው። በምዕራፉ ውስጥ የእያንዳንዱን የኖህ ልጆች ልጆች እና የልጅ ልጆች ከእነሱ የተወለዱትን ብሔራት ወይም ህዝቦች ይዘረዝራል.የሰው ልጆችን ልዩነት አጉልቶ ያሳያል ፣የሰው ልጆችን ሁሉ የጋራ የዘር ግንድ ያጎላል። እንዲሁም በመጽሐፍ ቅዱሳዊ ትረካ ውስጥ ጉልህ ሚና ያላቸውን የተለያዩ ህዝቦች እና ክልሎችን በመጥቀስ የጥንቱን ቅርብ ምስራቅ ጂኦፖለቲካዊ ገጽታ ለመረዳት መሰረት ይጥላል።

የመጀመሪያው ኪዳን

ኖኅ የእግዚአብሔርን መመሪያዎች በመከተል ታዛዥነትን፣ ታማኝነትን እና ጽናትን አሳይቷል፣ ይህም ወደ ተጠበቀው እና የጥፋት ውሃው ከመጣ በኋላ በምድር ላይ ያለው ህይወት መታደስን አስከትሏል። የፃድቅ ህይወት በረከት ለብዙ ይተረፋል።

በታላቁ የጥፋት ውሃ የእግዚአብሔር ፍርድ ፍጻሜ እና የኖህ፣ የቤተሰቡ እና የሕያዋን ፍጥረታት ሁሉ ደህንነት የምናይበት ፣ ይህ ምዕራፍ የሚያጎላው የኖኅን ጽድቅ፣ የእግዚአብሔርን የተስፋ ቃል ታማኝነት እና የሰው ልጅ ኃጢአት የሚያስከትለውን መዘዝ ነው። ለእግዚአብሔር ትእዛዛት መታዘዝ ያለውን አስፈላጊነት እና መለኮታዊ ጣልቃ ገብነት በሰው ልጅ ታሪክ ውስጥ ያለውን ጠቀሜታ ያሳያል። በተጨማሪም፣ ዘፍጥረት 7 የእግዚአብሔርን ሉዓላዊነት በፍጥረት ላይ የመጨረሻ ሥልጣን ባለቤት መሆኑን ያሳያል።