Bugün de geçen iki gün gibi ney sesi ile kendimden geçtim. Kendimi on iki yaşında bir çocuk gibi gördüm. Büyük bir şehrin düzenli bir sokağında büyükçe ve güzel bir evde oturuyorduk. Yeni uyanmıştım. Güneşin parlak ışıkları, güzellik nurunun yansıması olan eşyayı yeni yeni okşamaktaydı. Yatağımdan kalkacağım sırada odamın kapısı açıldı. Bir hizmetçi, babamın beni beklediğini söyledi. Kalktım, hizmetçiyi takip ederek yürümeye başladım. Büyük bir odaya girdik. Babamla karşılaştım. Babam yüz yaşlarında yaşlı bir ihtiyardı. Sanskrit dili ile konuşuyorduk. Babam dedi ki: – Oğlum, yaşın on ikiyi buldu. Artık kendini ve evreni öğrenme zamanın geldi. Seni en büyük ustaya götüreceğim. Şimdi hikmet evresini bulduğun için sana olan memnuniyetim nedeni ile üç gün üç gece düğün yapacağım. Sen bu düğünde hizmet edeceksin. Sana rehber olacak kalfayı göreceksin, dedi. Gerçekten tantanalı, gösterişli bir düğün başladı. Birinci gün bütün Brahmanlar ve memurların kibarları, ikinci gün asker ve tüccarlar, üçüncü gün fakirler davet edildi. Bu üç günde ben misafirlere hizmet ettim. Üçüncü gün seksen yaşında bir fakir benim kalfam oldu. Dördüncü gün erkenden babam bizi yola çıkardı. Rehberim, bir eşeğe binmişti. Bense arkasında yaya yürüyordum. Rehberim: – Oğlum, bilim ve hikmetin kıymetini öğrenmen için yaya gideceksin. Herhangi bir şey pahalı olmazsa değeri de anlaşılmaz, dedi... *