1) آن ماه دو هفته در نقاب است ؟ / یا حوریِ دست در خضاب است ؟

2) وآن وسمه بر ابروان دلبند ؟ / یا قوس قُزَح بر آفتاب است ؟

***

3) سیلاب ز سر گذشت یارا / زاندازه به در مبَر جفا را

4) بازآی که از غم تو ما را / چشمی و هزار چشمه آب است

***

5) تندی و جفا و زشت خویی / هر چند که می کنی ، نکویی

6) فرمان برمت به هر چه گویی / جان بر لب و چشم بر خطاب است

***

7) ای روی تو از بهشت بابی / دل بر نمک لبت کبابی

8) گفتم بزنم بر آتش آبی / وِاین آتش دل نه جای اب است

***

9) صبر از تو کسی نیاورَد تاب / چشمم ز غمت نمی بَرد خواب

10) شک نیست که بر مَمّر سیلاب / چندانکه بنا کنی ، خراب است

***

11) ای شهرۀ شهر و فتنۀ خیل / فی مَنظَرِکِ النَّهارُ وَالّیل

12) هر کُاو نکند به صورتت میل / در صورت آدمی دَواب است

***

13) ای داروی دلپذیر دردم / اقرار به بندگیت کردم

14) دانی که من از تو برنگردم / چندانکه خطا کنی ، صواب است

***

15) گرچه تو امیر و ، ما اسیریم / گرچه تو بزرگ و ، ما حقیریم

16) گرچه تو غنی و ، ما فقیریم / دلداری دوستان ثواب است

***

17) ای سروِ روان و گل بن نو / مه پیکر آفتاب پرتو

18) بستان و بِده ، بگوی و بشنو / شب های چنین نه وقت خواب است

***

19) امشب شب خلوت است تا روز / ای طالع سعد و بخت فیروز

20) شمعی به میان ما برافروز / یا شمع مکُن که ماهتاب است

***

21) ساقی ، قَدَحی قلندری وار / در دِه به معاشران هشیار

22) دیوانه به حال خویش بگذار / کِاین مستی ما نه از شراب است

***

23) باد است غرور زندگانی / برق است لوامع جوانی

24) دریاب دَمی که می توانی / بشتاب که عمر در شتاب است

***

25) این گرسنه گرگ بی ترّحم / خود سیر نمی شود ز مردم

26) ابنای زمان ، مثال گندم / وِاین دَورِ فلک چو آسیاب است

***

27) سعدی ، تو نه مرد وصلِ اویی / تا لاف زنی و قرب جویی

28) ای تشنه ، به خیره چند پویی ؟ / کِاین ره که تو می روی ، سراب است