https://open.spotify.com/track/2UQxlxxKVzzTEoU8r2IxCe?si=db175b51923240eb

https://open.spotify.com/track/6POyZYp7epw3jIxlUteutE?si=1d9e877727e74fb2

1) آن نه زلف است و بُناگوش ، که روز است و شب است / وآن نه بالای صنوبر ، که درخت رُطَب است

2) نه دهانی است که در وهم سخندان آید / مگر اندر سخن آیی و ، بداند که لب است

3) آتش روی تو زِاین گونه که در خَلق گرفت / عجب از سوختگی نیست ، که خامی عجب است

4) آدمی نیست که عاشق نشود وقت بهار / هر گیاهی که به نوروز نجنبد ، حَطَب است

5) جنبشِ سرو ، تو پنداری که از باد صباست ؟ / نه ، که از نالۀ مرغان چمن در طَرَب است

6) هر کسی را به تو این میل نباشد که مرا / کآفتابی تو و ، کوتاه نظر مرغ شب است

7) خواهم اندر طلبت عمر به پایان آورد / گرچه راهم نه به اندازۀ پای طلب است

8) هر قضایی سببی دارد و ، من در غم دوست / اجلم می کُشد و درد فراقش سبب است

9) سخن خویش به بیگانه نمی یارم گفت / گِله از دوست به دشمن نه طریق ادب است

10) لیکن این حال محال است که پنهان مانَد / تو زره می دری و ، پردۀ سعدی قَصَب است